Wielki Post to czas przypominania sobie o trudnych lecz istotnych wartościach. Jedną z nich jest jałmużna, dawanie potrzebującym, dzielenie się z innymi ludźmi. Jak właściwie rozumieć tę wartość? Dlaczego mam dawać innym coś, co należy do mnie? Czy nie ulegnę w ten sposób różnym naciągaczom?

Przebaczenie jest łaską i aktem wolnej woli. Zawsze odnosi się do świadomego zła – mniejszego lub większego – popełnionego względem nas.

Św. Tomasz Apostoł, zwany niewiernym Tomaszem, bywa uważany za niezbyt dobrego apostoła, co prawda lepszego od Judasza, ale zajmującego gdzieś tam przedostatnie miejsce. Jednak gdy bliżej przypatrzymy się scenom ewangelicznym z jego udziałem, to zobaczymy, że bez jego „niewierności” bylibyśmy ubożsi o bardzo ważne zdania Jezusa. Gdyby Tomasz był „bierny, ale wierny”, Ewangelia byłaby uboższa. Przypomnijmy sobie te sceny.

Powiedziałem podczas naszego ostatniego spotkania katechetycznego, że chrześcijanie za księgę objawioną uznają Stary i Nowy Testament, a wierzący Żydzi tylko Stary Testament. Nie jest to jednak do samego końca prawdziwe, w krajach anglojęzycznych bowiem żyje około stu tysięcy Żydów, który przyjmują objawienie Nowego Testamentu.

W związku z ogłoszeniem roku 2012 Rokiem ks. Piotra Skargi, którego 400. rocznicę śmierci obchodzimy, warto zapoznać się z jego pismami i kazaniami. Oto fragmenty jednego z nich.

Bóg matkę czcić rozkazał. Przeklęty, kto zasmuca matkę swoję. A która jest pierwsza i zasłużeńsza matka, jako ojczyzna, od której imię macie, i wszytko, co macie, od niej jest? Która gniazdem jest matek wszytkich i powinowactw wszytkich, i komorą dóbr waszych wszytkich? Jeruzalem, matka nasza, – mówi apostoł –  nad wszytkie matki czci i szanowania godna.