3. Niedziela Adwentu
Ewangelia: Mt 11, 2-11

W adwentowym czasie towarzyszy nam postać Jana Chrzciciela. Ten największy z proroków w sposób bezkompromisowy i niedyplomatyczny piętnował romans Heroda Antypasa z bratową Herodiadą. W konsekwencji Herod kazał go uwięzić, a później zamordować.

W więzieniu w obliczu śmierci Jan doświadcza próby; ogarnia go mrok wewnętrzny, dręczą pokusy, pytania, czy rzeczywiście Jezus jest Bogiem. Te wątpliwości człowieka, który całkowicie oddał się Jezusowi, świadczą, że nikt, nawet stojący najbliżej Boga, nie jest od nich wolny.

ażdy doświadcza pokus podważających sens trudu, zaangażowania, wiary... Mogą one być skutkiem nadmiernej koncentracji na sobie, własnych pragnieniach i potrzebach, a także wynikiem braku zaangażowania w modlitwę, lenistwa i egoizmu duchowego. Czas wątpliwości, pokus bywa „dopuszczany przez Boga”. Jest on szansą, aby uczynić „jakościowy skok”, aby nie zatrzymywać się na modlitwie, wyobrażeniach czy myślach o Bogu, ale doświadczyć samego Boga.

W obliczu wątpliwości Jan idzie wprost do Jezusa. Nie poddaje się pokusom, nie wchodzi z nimi w dialog, ale kieruje się do źródła, stawia pytanie bezpośrednio Jezusowi: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać? W czasie przeżywanych trudności wewnętrznych jest tendencja, by je „pieścić”, robić z siebie ofiarę, pielęgnować czarne myśli. Tymczasem wtedy trzeba reagować pozytywnie. Próba zawsze czyni mocniejszym. Najlepszym sposobem radzenia sobie z pokusami jest postawa Jana; iść z pytaniami do Jezusa, stawiać je w czasie modlitwy, codziennego rachunku sumienia, rozeznawania... I cierpliwie czekać na odpowiedź. Czy doświadczam wątpliwości w wierze? Jak radzę sobie z pokusami? Co jest dla mnie cenniejsze: Bóg czy modlitwa i życie duchowe?