Papieska intencja na sierpień 2023:

Módlmy się, aby Światowy Dzień Młodzieży w Lizbonie pomógł młodym ludziom wyruszać w drogę i dawać świadectwo Ewangelii własnym życiem.

Światowy Dzień Młodzieży to nie tylko notka w kalendarzu przypominająca, że o młodych trzeba pamiętać, a nawet się za nich modlić. To prawdziwe święto wiary gromadzące wokół papieża i biskupów młodzież z całego świata. Inicjatywa zrodziła się za pontyfikatu Jana Pawła II, który w Roku Świętym Odkupienia (1983/84) po raz pierwszy zaprosił młodzież na Niedzielę Palmową. Do Wiecznego Miasta przyjechało wówczas, podobnie jak i rok później, 300 tysięcy młodych. Z tego odzewu zrodził się pomysł regularnego organizowania takich dni. Obchody miały się odbywać co roku, ale na przemian: lokalnie w diecezjach i centralnie z papieżem. Rachubę zaczęto od 1986 roku. Międzynarodowe Dni Młodzieży z Janem Pawłem II zorganizowane zostały następnie w Buenos Aires (1987), Santiago de Compostela (1989), Częstochowie (1991), Denver (1993), Manili (1995), Paryżu (1997), Rzymie (2000) i Toronto (2002). Benedykt XVI był z młodymi w Kolonii (2005), Sydney (2008) i Madrycie (2011). Papież Franciszek natomiast przewodniczył obchodom w Krakowie (2016) i Panamie (2019). Jak wyznał po wyjściu ze szpitala w czerwcu br., lekarze pozwolili mu na wyjazd do Lizbony, gdzie Dni Młodzieży trwają od 1 do 6 sierpnia. Jest to święto wiary nawet w wymiarze liczbowym: jednorazowo, jak dotąd, najmniej uczestniczyło w takich obchodach 300 tysięcy młodych. Najwięcej było ich w Manili - aż 5 milionów.

Dni Młodzieży to nie jest festiwal muzyczny, choć i wydarzeń na scenach nie brakuje. Młodzi rozpoczynają od spotkań w diecezjach (w Portugalii trwa to od 26 lipca). Przyjeżdżając z całego świata, odkrywają wspólnotę Kościoła, dzielą się przeżywaniem wiary, nawiązują relacje. Jest czas na bycie razem, ale i na modlitwę. Po pięciu dniach w diecezjach już centralnie sprawowana jest Msza na zawiązanie wspólnoty. Prowadzone są żywe katechezy. Kto tylko chce, może się wyspowiadać, może wspólnotowo uczestniczyć w Drodze Krzyżowej. Wszyscy czekają na wieczorne czuwanie z papieżem, a po nocy spędzonej często pod gołym niebem - na poranną Mszę rozesłania. Ktokolwiek uczestniczył w takim święcie, wie ile w nim radości, entuzjazmu i nadziei.

W tym roku najdłużej, bo ponad cztery lata, przyszło młodym czekać na międzynarodowe obchody. Zwłokę wymusiła pandemia. W czasie zamknięcia i ograniczeń świętowano tak, jak się dało: lokalnie, czyli w diecezjach. Znamienne, że każdorazowo w temacie tych diecezjalnych obchodów było słowo „wstań” („Młodzieńcze, tobie mówię: wstań!”; „Wstań, bo uczyniłem cię świadkiem tego, co zobaczyłeś”; „Maryja wstała i poszła z pośpiechem”). Ten ostatni temat jest także hasłem spotkania w Lizbonie. W okolicznościowym orędziu Franciszek zauważa, że w trudnych czasach, kiedy ludzkość, doświadczona już traumą pandemii, rozdzierana jest dramatem wojny, Maryja otwiera drogę bliskości i spotkania. Franciszek wyraża nadzieję, że doświadczenie spotkania w Lizbonie stanie się nowym początkiem dla młodych, a nawet całej ludzkości. Także nas prosi w sierpniu o modlitwę, aby Światowy Dzień Młodzieży w Lizbonie pomógł młodym ludziom wyruszać w drogę i dawać świadectwo Ewangelii własnym życiem.