Jest w Ziemi Świętej miejsce związane z działalnością Pana Jezusa, które w naszych czasach pielgrzymi odwiedzają raczej rzadko. W przeszłości natomiast było celem bardzo licznych pielgrzymek. Obecnie nazywa się Kursi, ale w czasach Pana Jezusa nosiło nazwę Gadara.

Miasto pod tą nazwą znane było tylko w czasach Jezusa, bo zarówno wcześniej, jak i później nosiło inne nazwy, ale pod to nazwą właśnie występuje w Ewangeliach św. Mateusza (Mt 16, 13-20) i św. Marka (Mk 8, 27- 30).

Nieopodal Kościoła Prymatu Piotra znajduje się Kościół Rozmnożenia Chleba. Budowla ta i miejsce oddalone o kilkaset metrów od brzegu Jeziora Galilejskiego w niczym już nie przypominają tego, o czym w IV wieku pisała pochodząca z Iberii (dzisiejsza Hiszpania) chrześcijańska pątniczka o imieniu Egeria.

Bazylika Grobu Pańskiego - tak ją nazywają katolicy i protestanci, a więc chrześcijański Zachód, natomiast chrześcijanie Wschodu, a więc prawosławni, Ormianie, Koptowie i inne denominacje chrześcijaństwa wschodniego nazywają ją Bazyliką Zmartwychwstania.

Historia świątyni jerozolimskiej rozpoczyna się w czasie panowania króla Dawida. To on zdobył Jerozolimę, sprowadził do niej Arkę Przymierza, zapoczątkował w Jerozolimie kult Boga Izraela, on pisał psalmy, które temu kultowi służyły, wreszcie to on też postanowił zbudować świątynię dla Pana. Bóg jednak polecił mu przez proroka Natana, aby tego nie robił, ale obiecał mu jednocześnie, że uczyni to jego bezpośredni potomek.