Obym mógł, o mój Boże, całą ziemię przebiec i wszystkim narodom przepowiadać to, czego słusznie oczekujesz od Twoich sług i przyjaciół! Kiedy zatem Bóg ujawnił już swoje zamiary wymienionej wyżej osobie [świętej Małgorzacie Marii Alacoque], a ona mnie przekazała to, co opowiadała, nakazałem jej, żeby to spisała; spisanie tego zresztą w tym dzienniku moich Ćwiczeń nie jest dla mnie ciężarem, ponieważ Bóg chce, żeby tę rzecz także moje starania wsparły.

Doświadczenia i obserwacje dotyczące życia duchowego skrzętnie notowane przez Ignacego stały się podstawą książeczki „Ćwiczenia duchowne”.

Podstawą duchowości Apostolstwa Modlitwy jest upowszechnianie przekonania, iż każdy chrześcijanin został powołany  do głębokiego  zjednoczenia z Chrystusem Odkupicielem. Środkiem do zjednoczenia jest codzienne ofiarowanie swego życia Sercu Chrystusa. Apostolstwo Modlitwy przynagla swych członków do szukania najbardziej  skutecznych dróg apostołowania.

Trwając w swym postanowieniu podążania drogą Pana Jezusa, postanowił Ignacy podjąć studia w Alkali, Salamance i Paryżu, aby lepiej przygotować się do ewangelizacji niewiernych w Ziemi Świętej.

Jak rodziły się Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli?

To wszystko, co w życiu duchowym i w życiu Kościoła wydaje trwałe i różnorodne owoce świętości, rodzi się zwykle pośród cierpienia i przeciwności. Jest też poddawane wymagającym próbom, by wreszcie przynależeć do bogatego skarbca Kościoła, z którego wszyscy ludzie poszukujący Boga mogą ciągle czerpać chrześcijańską mądrość.