15. Niedziela zwykła;
Ewangelia według św. Marka 6, 7-13

Po trudnym doświadczeniu niepowodzenia Jezusa w swoim rodzinnym Nazarecie, czego świadkami byli Jego najbliżsi uczniowie, Jezus przywołał ich do siebie i zaczął rozsyłać ich po dwóch, by tak jak On nieśli dobrą nowinę tym, którzy zechcą jej słuchać i ją przyjąć. Nie wysyła ich pojedynczo, lecz po dwu, czyli w miniwspólnotach, by byli dla siebie nawzajem wsparciem i by mogli przez swoją wzajemną relację świadczyć o tym, że są uczniami Jezusa. On sam bowiem stwierdził w innym miejscu, że po tym inni poznają Jego uczniów, że zaobserwują w nich miłość wzajemną. Zapewniał też, że tam, gdzie choć dwóch będzie zebranych w Jego imię, tam On sam będzie pośród nich. Towarzyszy więc tym dwójkom ewangelizatorów Duch Jezusa.

Jezus daje posłanym w teren Apostołom władzę nad duchami nieczystymi, co jest nie tylko wielkim darem dla nich, ale i wyrazem wielkiego zaufania. Mają czynić to, co On tak często czynił, uwalniając ludzi ze zniewoleń demonicznych. Jezus daje im też bardzo konkretne wskazówki co do sposobu ewangelizowania, nakazując, żeby nic z sobą nie brali na drogę, lecz ufali gościnności tych, do których pójdą. Zakładając jednak, że tak jak On mogą i oni być źle przyjęci i że ludzie nie będą ich słuchać, nakazuje Apostołom, by wychodząc z takiego miejsca, strząsnęli proch z nóg na świadectwo dla nich.

Otrzymaną władzę nad złymi duchami Apostołowie wykorzystują bez problemów, czyli zaufali temu, co od Jezusa otrzymali. Dodatkowo dokonują również uzdrowień chorych, tak jak to widzieli u Jezusa, tyle, że w ich przypadku poprzez namaszczanie chorych olejem, co stało się praktyką przy udzielaniu sakramentu namaszczenia chorych.

I dzisiaj egzorcyzmy mają na celu wypędzenie złych duchów lub uwolnienie od ich demonicznego wpływu mocą duchowej władzy, jaką Jezus powierzył Kościołowi. Dziś tzw. egzorcyzmy uroczyste mogą być wypowiadane tylko przez kapłana za zezwoleniem biskupa lub przez samego biskupa (por. KKK 1673). Namaszczenia chorych może dokonać każdy kapłan; jest to sakrament uzdrawiania. Podobnie Eucharystia i sakrament pojednania są miejscami, gdzie Jezus nadal pragnie uzdrawiać. I tu można przypomnieć słowa papieża Benedykta XVI skierowane do polskiego duchowieństwa w Warszawie: Wierzcie w moc waszego kapłaństwa! Współcześni kapłani otrzymują od Jezusa to samo, co owych posłanych Dwunastu!

Jak dzisiaj wykorzystują pasterze Kościoła otrzymane od Jezusa dary do pełnienia swojej misji w świecie i w Kościele? Jak wykorzystują władzę uzdrawiania i uwalniania daną im w sprawowaniu sakramentów? Czy wierzymy, że Jezus i dziś pragnie uzdrawiać poprzez Eucharystię i sakrament pojednania? Czy wierzymy, że przez namaszczenie chorzy mogą zostać nie tylko umocnieni do znoszenia choroby, lecz również od niej uwolnieni?