2. Niedziela zwykła;
Ewangelia według św. Jana 1, 29-34

W natchnionym tekście poprzedzającym dzisiejszy fragment Ewangelii czytamy, że Jan Chrzciciel przebywał w Betanii po drugiej stronie Jordanu i tam udzielał chrztu nawrócenia. Żydzi wysłali do niego kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś? i on dał im taką odpowiedź: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali więc: Co mówisz o sobie? i Jan im odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz. Nazajutrz po tym zdarzeniu Jan zobaczył Jezusa podchodzącego ku niemu i rozpoznał w Nim kogoś bardzo ważnego, zapowiedzianego przez proroków, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. Jan nazwał Jezusa „Barankiem Bożym”. Była to wyraźna aluzja do baranka paschalnego, którego krew ocala Izraela. Baranek był zwierzęciem przeznaczonym na ofiarę przebłagalną, składaną w świątyni. Jezus ofiaruje siebie na pojednanie z Bogiem Ojcem przez przelaną swoją krew, miłość i posłuszeństwo Ojcu. W ten sposób gładzi grzech świata. Jan Chrzciciel mówi „o grzechu”, a nie o grzechach. Chodzi o postawę grzeszności, z której rodzą się wszelkie wykroczenia.

Następnie Jan scharakteryzował Osobę Jezusa Chrystusa: To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Innymi słowy, kieruje całą uwagę obecnych nie na siebie, lecz na Jezusa, i daje świadectwo, że jest On Synem Bożym! Dodaje też: to nie mnie macie naśladować i nie na mnie czekać, ale na Tego, który był wcześniej ode mnie, ponieważ pochodzi z nieba: Trzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał (J, 3, 30).

Także dzisiaj każdego z nas Jezus posyła do ludzi, abyśmy ich do Niego prowadzili. Jan Chrzciciel dał też i takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. (…). Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym. Podczas gdy inni prorocy tylko Go przepowiadali i przewidywali, Jan wyraźnie Go widzi i o Nim innym opowiada. Również i my mamy innym wskazywać na Jezusa żyjącego pośród nas w różnych formach obecności: w słowie Bożym, w sakramentach świętych, w charyzmatach. Mamy mówić o Jezusie i dawać o Nim świadectwo. Niech i za naszym pośrednictwem ludzie skorzystają z owoców Jego działania w tym świecie.