Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu w innym [miejscu] mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili (J 19, 33-37).

1. Kontemplować przebite Serce Jezusa

Widzieć osoby jedne po drugiej kontemplując je tak jakbym tam znalazł się obecny (św. Ignacy Loyola). Widzieć Jezusa na krzyżu, dwóch łotrów, żołnierzy, którzy najpierw połamali golenie łotrom, a potem przebili bok Jezusa.

Kontemplować przebite Serce Jezusa oraz krew i wodę wytryskającą z Jego boku. Kontemplować obraz Miłosiernego Jezusa, jak wypływają z Jego Serca dwa promienie: biały i czerwony, symbol wody i krwi Chrystusa. Kontemplować obraz Serca Jezusowego z otwartą raną.

Prosić o wewnętrzne poznanie tajemnicy przebitego Serca Jezusa, tajemnicy „wody i krwi”, wypływających z Jego Serca, która najpełniej objawia nieskończoną miłość Boga w łonie Trójcy Świętej.

Hojność Ojca wobec Syna, Syn objawił w słowach: Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje (J 17, 10); Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili (J 5, 20).

2. Prosić o odkrycie hojności Boga wobec każdego z nas

Rozważyć słowa Jezusa: Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3, 16). Zastanowić się nad tym, że w Jezusie Chrystusie Ojciec ofiarował nam wszystko – całą swoją miłość.

Rozważać, że krew i woda wypływające z boku Jezusa są znakiem miłości i hojności Boga wobec każdego człowieka. Prosić o poznanie tajemnicy miłości i hojności Boga wobec każdego z nas. Prosić o łaskę kontemplacji i zdziwienia hojnością Boga do każdego człowieka.

Prosić o łaskę dostrzegania hojności Boga w kosmosie, w przyrodzie, w świecie, w całej ludzkości, w społeczeństwie, w Kościele, w otaczającym nas świecie, w mojej rodzinie.

Prosić o odkrycie hojności Boga wobec każdego z nas osobiście. Zadam sobie pytanie: Czy widzę hojność Boga w moim życiu? Czy dostrzegam hojność Boga w mojej codzienności? Jakie są znaki Jego hojności wobec mnie? Czy dziękuję Bogu codziennie za Jego hojność? Przeproszę Boga za lekceważenie Jego hojności; że częściej zatrzymuję się na tym, co mi brakuje, niż na obfitych darach Bożych?

3. Prośmy Jezusa, aby zawstydzała nas Jego Boska hojność

Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce (J 1, 17).

Jak Jezus odpowiada swoją hojnością na hojność swojego Ojca, tak i my winniśmy odpowiedzieć naszą hojnością na Jego hojność: Jezus zaprasza nas, byśmy odpowiedzieli hojnością na hojność. Każdy z nas jest jednak hojny hojnością Boga: dzieli się jedynie tym, co otrzymuje.

Prośmy o hojność w poświęcaniu Bogu czasu, w zaangażowaniu na modlitwie, w rezygnowaniu z przywiązania do siebie i swego zdania, w zapieraniu się siebie, szukaniu pokory i skruchy, w umartwieniu.

Jezus w naszym życiu może objawić swoją Boską hojność, odwołując się do naszej hojności. Brak hojności z naszej strony zahamuje Jego Boską hojność wobec nas. Bóg nie może nam nic dać, jeżeli my nie chcemy wziąć. Nasze skąpstwo, nasze wyrachowanie, nasza małoduszność blokuje, unicestwia hojność Boga. Pan może objawić się hojnym tylko wobec hojnych.

Prośmy Jezusa, aby zawstydzała nas Jego Boska hojność i wzywała do szerokiego, hojnego otwierania swego serca na Boga i ludzi. Potem winniśmy wejść w siebie i pożytek jakiś duchowy wyciągnąć.