Niedziela Świętej Rodziny;
Ewangelia według św. Łukasza 2, 41-52

W oktawie Bożego Narodzenia obchodzimy święto Świętej Rodziny. Czynimy tak, aby przykład tej rodziny wpłynął na życie naszych rodzin.

Szczęśliwe życie rodzinne wyraża się we wzajemnej miłości małżonków oraz w trosce o ich dzieci. Obecnie ważną staje się sprawą, by styl życia, jaki rodzice przekazują młodemu pokoleniu, owocował w ich przyszłości. Kościół głosząc naukę o rodzinie, spełnia swoją misję wobec wszystkich ludzi, aby nasze rodziny były silne Bogiem i by kierowało nimi Prawo Boże, łaska i miłość. Obecnie wiele młodych małżeństw boryka się z brakiem mieszkań, a sytuacja wielu rodzin rozbitych jest tragiczna. Szczególnie smutny jest los dzieci z tych rodzin. Współcześnie dostrzegamy też coraz mniejszy szacunek dla poczętego życia, a plaga alkoholizmu i narkomanii przynosi tragiczne żniwo.

Święty związek mężczyzny i kobiety - małżeństwo i rodzina - nie jest tylko tworem człowieka, bo to jest pomysł samego Boga na tę wzajemną ofiarną miłość. Chrystus uświęcił małżeństwo przez sakrament, tak aby było ono podstawą trwałego związku. A rodzina chrześcijańska jest pierwszą szkołą cnót społecznych, bo w niej kształtują się postawy patriotyczne obywateli danego kraju. Rodzice powinni pomagać młodym przeżywającym kryzys wiary, moralności i autorytetu. Modlitwa i sakramenty powinny zajmować w życiu rodziny miejsce pierwszoplanowe. Przykład i dobre świadectwo życia rodziców są niezastąpionymi czynnikami wychowawczymi. Módlmy się w tym dniu, aby rodziny zmagające się z trudną rzeczywistością otrzymały od Boga moc do uświęcania siebie. Niech bronią się przed utylitarną mentalnością, która uważa, że dobre jest tylko to, co jest użyteczne. Nigdy druga osoba nie może być przedmiotem użycia, a dziecko przeszkodą dla szczęścia rodziców.

Jezus mając poczucie swego Bożego Synostwa uznał za stosowne pozostać w domu swego Ojca, czyli w Jego świątyni. Jego mądrość i roztropność zaskakiwały uczonych w Piśmie, ale Maryja z Józefem dziwili się postępowaniu swego Syna, bo przed Nimi odkrywała się Jego najgłębsza tajemnica. Każdy żydowski chłopiec przeżywał dwa ważne wydarzenia w swoim życiu: obrzezanie w ósmym dniu i włączenie we wspólnotę Izraela po ukończeniu dwunastego roku życia, wtedy to osiągał religijną pełnoletność.

Gdzie i w jaki sposób szukam Jezusa? Czy moja rodzina jest wierna Bogu? Zachęcę tych, którzy zagubili kontakt z Nim, aby Go szukali. Wpatrując się we wzór Świętej Rodziny, módlmy się modlitwą, którą celebrans odmówił dzisiaj na początku Mszy św.: Boże, Ojcze wszystkich. Ty dałeś nam Świętą Rodzinę z Nazaretu jako wzór życia, spraw, abyśmy złączeni węzłem miłości jaśnieli w naszych domach tymi samymi cnotami i doszli do wiecznej radości w Twoim domu. Amen.