Uroczystość Trójcy Przenajświętszej;
Ewangelia: J 16, 12-15

Trójca Święta jest obecna w szczególny sposób w nas od momentu chrztu świętego. Bóg, będąc miłością, jest wspólnotą, nie jest samotny; i przez Jezusa objawił ludziom sekret swojego życia. Jeden jest Bóg w Trzech Osobach równych sobie i odrębnych.

Prawda o Trójcy Świętej nie jest łatwa, i mimo że została objawiona, pozostaje w pewnym sensie tajemnicą. Teologowie wciąż piszą o Niej trudnym językiem i zawile, a misjonarze i kaznodzieje nie przestają używać symboli w Jej interpretacji (trójlistna koniczyna, połączone w jeden trzy płomienie świec, trzy splecione obrączki promieniujące wewnętrznym i zewnętrznym światłem, trzy nałożone na siebie odrębne dźwięki).

Chrześcijanie wierzą w Boga Ojca, w Syna Bożego i Ducha Świętego i wyznają, że te Trzy Osoby co do swej natury i istoty są jednym Bogiem. Jezus uczył o Bogu Ojcu i pragnął, aby ludzie Go kochali i czcili przez dobre uczynki i modlitwę Ojcze nasz. Mówił też uczniom, że On jest Jednorodzonym Synem Boga oraz te trudne słowa: Ja i Ojciec jedno jesteśmy (J 10, 30). Żydzi zatykali sobie uszy, aby tego nie słyszeć! Bóg zesłał też Ducha Świętego który wciąż działa. Dzisiaj w liturgii wyznajemy prawdziwe i wiekuiste Bóstwo, wielbiąc odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.

Najczęstszym sposobem okazywania czci Trójcy Świętej jest nasze żegnanie się znakiem krzyża z wypowiadaniem słów: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W sakramencie chrztu zostaliśmy poświęceni na chwałę Trójcy Świętej. Od 1050 lat nad wieloma ludźmi z kolejnych pokoleń na polskiej ziemi powtarzane są słowa: Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Trójca Święta to streszczenie prawdy o miłości, o tym, jak Bóg nas kocha, że Syna swego wydał, aby nas zbawić. Każda Eucharystia uczy nas dziękczynienia za zbawczą miłość Boga. Ta miłość nas stworzyła, odkupiła, oświeca i jest dziełem całej Przenajświętszej Trójcy. Czy znam odpowiedź, dlaczego Bóg i chrześcijanin nie jest samotny?