6. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia według św. Jana 14, 15-21

Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania - te słowa Jezusa brzmią wpierw jako sprawdzian: jeśli ktoś miłuje Jezusa, żyje Jego przykazaniami. Inaczej mówiąc, jeśli ktoś lekceważy życie przykazaniami, lekceważy tym samym osobę Jezusa, a to znak wyraźny braku miłości do Niego.

Miłość bowiem nie opiera się na słowach czy deklaracjach, lecz na postawach. Ewangelista Jan powie to wyraźnie w swoim Liście: Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! (1 J 3, 18).

Ale te słowa brzmią także jak forma obietnicy: jeśli się we Mnie rozkochacie, to wynikiem tego będzie łatwość zachowywania moich przykazań, bo odkryjecie w nich przejaw mojej miłości do was. I wtedy jasnym stanie się przekaz Janowy: Albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie (1 J 5, 3). Dla miłującego nic nie jest trudne do czynienia wobec umiłowanego! Czy doświadczam, że Jego przykazania nie są ciężkie i że są przejawem Jego miłości do nas? Czy moja miłość do Jezusa opiera się na miłowaniu czynem i prawdą?

Jezus obiecuje swoim Apostołom, że kiedy będzie już u Ojca, będzie Go prosił dla nich o innego Pocieszyciela, którym jest Duch Prawdy. To znaczy, że Duch Święty będzie z Apostołami wtedy, gdy Jezus opuści już ziemię po wniebowstąpieniu. I w każdej epoce wielu ludzi rzeczywiście doznawało tej obiecanej przez Jezusa pomocy Ducha Świętego.

Życie duchowe potrzebuje przewodnika, dzięki któremu nauczanie Jezusa może przeniknąć do serca człowieka. Tym przewodnikiem jest dla każdego Duch Święty, którego Jezus nazywa Duchem Prawdy. Duch Święty był wewnętrznym nauczycielem Apostołów, którzy musieli do głębi poznać Chrystusa, by spełnić zadanie głosicieli Jego Ewangelii. I jest nim dla tych wszystkich, którzy szczerze pragną iść drogami Boga. Tak więc chrześcijanie, otrzymawszy Ducha Świętego, posiadają w swoim wnętrzu źródło poznania prawdy. Czy dla mnie Duch Święty jest kimś bliskim, kto prowadzi mnie, przypominając mi w sercu nauczanie Jezusa z Ewangelii?

W końcu Jezus obiecuje, że ci, którzy Go miłują, są szczególnie umiłowani przez Jego Ojca i przez Niego samego. To otwiera ich na przyjęcie dalszego objawiania się Jezusa. Poznanie osoby Jezusa i Jego miłości do nas prowadzi do pełniejszego ukochania Go, a to z kolei otwiera na dalsze poznawanie Go, bo On miłującym Go objawia się coraz pełniej. On nie objawia się tym, którzy nie są w Nim rozkochani, tym, którzy czynią z relacji z Nim środek do realizacji swoich osobistych celów, a nie cel sam w sobie.

Jakie są moje motywacje poznawania Jezusa, wchodzenia z Nim w relację? Czy On sam jest dla mnie najważniejszym celem, czy też to, co może mi dawać? Oby nasza miłość do Niego nieustannie wzrastała rozpalana codzienną z Nim relacją, a pragnienie poznawania Go znajdowało odpowiednie środki do realizacji.