Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym. Wj 23, 20-21a

Wybierz zaciszne miejsce do modlitwy i z uspokojonym duchem wejdź w nią. Niech towarzyszy ci myśl o obecności twego Anioła Stróża. Odwołaj się w pamięci do zdarzeń z twego życia, kiedy dane było ci doznać opieki tego ducha – pouczającego, podsuwającego dobrą myśl, zachętę, inicjatywę. Pewnie doświadczyłeś w życiu, że nie idziesz sam, że wyprzedza cię Anioł. Nieraz znalazłeś się w niebezpieczeństwie i doświadczyłeś jego szczególnej opieki, jakby noszenia na rękach. Zastanów się, co czułeś później? Przypomnij sobie swoje szeroko otwarte ze zdumienia oczy i szybkie bicie serca. Przypomnij sobie, jak często w obliczu trudnych sytuacji wzywałeś niewidzialnego towarzysza, którego Bóg ci przydzielił, aby cię strzegł na wszystkich twoich drogach (Ps 91,11). Czy modlisz się za jego przyczyną o swoje uświęcenie i o przygotowanie warunków do twego duchowego postępu? Podczas tej medytacji dziękuj Bogu za twego Anioła Stróża. Pamiętaj, że wpływ aniołów na ludzi i skuteczność ich oddziaływania w dużej mierze uzależnione są od wiary człowieka w ich istnienie. Są oni bowiem duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie (Hbr 1, 14).

Niewidoczny duchowy przyjaciel

Jesteś przeznaczony, aby w wieczności adorować Boga. Już teraz masz w Aniele Stróżu niewidzialnego przyjaciela, któremu nieobojętny jest twój los. On chce uczynić ciebie lepszym i zwiastować ci co dzień twoje powołanie do świętości. Proś o serce czyste jak serce dziecka, byś mógł doświadczać działania Anioła Stróża. To, co dotyczy twojej wędrówki przez ziemię do wiecznej chwały, nie jest obojętne twojemu Aniołowi Stróżowi. Raduj się, nie jesteś bowiem osamotniony. Zawsze masz przy sobie swego dobrego Anioła – doradcę, któremu zależy, aby ustrzec cię przed upadkami. Tobie zaś powinno zależeć na tym, by go nie zasmucać. Nie lekceważ bliskości tego niebieskiego obrońcy i świadka najbardziej intymnych wysiłków i zmagań o godne przeżycie danego ci czasu. Anioł czuwa we dnie i w nocy po to, by cię ochraniać – bo tak jesteś cenny w oczach Boga.

W końcowej części modlitwy przeczytaj w Biblii o roli aniołów w historii zbawienia. Wybierz sobie do medytacji niektóre z zaproponowanych fragmentów. Pomyśl, w jakich okolicznościach aniołowie ujawniali się ludziom, kiedy i jak spieszyli im z pomocą. Jaka była ich rola? Jak są przedstawiani w Biblii?

Anioł interweniuje w imieniu Boga

Aniołowie są świadkami stworzenia (Hi 38, 7); zamykają bramy ziemskiego Raju (Rdz 3, 24); roztaczają opiekę nad Lotem i nie cofają się przed bardziej energiczną ingerencją wówczas, gdy on i jego rodzina wahają się, czy mają opuścić Sodomę. Wyprowadzają ich z miasta (Rdz 19, 16). Anioł wybawia od śmierci głodowej Hagar i słyszy jęk jej syna Izmaela na pustyni (Rdz 21, 17-19); wstrzymuje rękę Abrahama, wyciągniętą do zadania śmiertelnego ciosu synowi Izaakowi (Rdz 22, 11-12). Skuteczna pomoc aniołów ujawniła się w burzliwym życiu Jakuba (Rdz 28, 12-15). Aniołowie towarzyszą prorokom, np. Eliaszowi anioł dodaje otuchy, nawet trąca go i zaprasza do jedzenia (1Krl 19, 5-8). Anioł zamknął paszczę lwów w jaskini, do której król kazał wrzucić proroka Daniela (Dn 6, 23). Aniołowie okazali moc nad siłami natury, kiedy ochronili przed niechybną śmiercią trzech młodzieńców, wrzuconych do rozpalonego pieca (Dn 3, 49-50). Tobiasz pocieszał swą żonę, aby się nie lękała, albowiem ich syn powróci zdrowy, gdyż w drodze towarzyszy mu dobry anioł (Tb 5, 21-22).

Wciąż żyjemy z aniołami

Gdy nadeszła pełnia czasów, anioł zapowiedział Zachariaszowi narodziny Jana, a Maryi zwiastował, że znalazła łaskę u Pana i że moc Najwyższego osłoni Ją (por. Łk 1, 13.30.35). Narodziny Jezusa są okazją dla aniołów, aby Mu służyć: rozwiewają obawy Józefa (Mt 1, 20), śpiewają nad żłóbkiem Dzieciątka (Łk 2, 14), głoszą Ewangelię pasterzom (Łk 2, 9-12), kierują ucieczką do Egiptu (Mt 2, 13). Aniołowie przystępują do Jezusa pod koniec kuszenia na pustyni, aby Mu służyć (Mt 4, 11); radują się z nawrócenia jednego grzesznika (Łk 15, 10); gniewają się z powodu gorszenia dzieci (Mt 18, 10). Anioł umacnia Jezusa w Getsemani (Łk 22, 43). Anioł odwala kamień z grobu Pana (Mt 28, 2-3). Aniołowie zwiastują Jego zmartwychwstanie (Mt 28, 5-7; Łk 24, 4-7). Zanoszą dusze do nieba (Łk 16, 22); otaczają tron Boga i napełniają niebo hymnami wdzięczności (Ap 5, 11; 7, 11). Aniołowie uczestniczą także w początkach Kościoła: uwalniają uwięzionych apostołów (Dz 5, 19-20); interweniują, aby skierować działalność apostolską do krajów pogańskich (Dz 16, 9). Przy końcu świata aniołowie przyjdą z Chrystusem, by zamknąć historię ludzkości (Mt 24, 31; 25, 31).

Zakończ medytację serdeczną rozmową z twoim Aniołem Stróżem i odmów modlitwę Aniele Boży. Poproś go, by cię dobrze pilnował. Wiesz, że nie wystarczy policja i polisa ubezpieczeniowa, byś czuł się bezpiecznym, bo jeśli miasta Pan nie ustrzeże, strażnik czuwa daremnie (Ps 127, 1). Przeproś za swoją nieudolność w rozważaniu o Aniołach Stróżach i za tych, co lekceważą „niewidzialnych przyjaciół”. Niech myśl o aniołach rodzi w tobie silniejszą tęsknotę za Bogiem.