"Szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane. Nie martwcie się o jutro, bo dzień jutrzejszy zatroszczy się o siebie. Każdy dzień ma dosyć swoich kłopotów".

Mt 6, 33-34

Nasze życie składa się z chwil nieustannie i bezpowrotnie przemijających. Chwile dawne, chwila bieżąca, chwile przyszłe. W praktyce życia duchowego jedynie chwila obecna ma dla nas wartość. Jest ona nam darowana, by spotkać osobiście miłującego Boga. Jest to „pokój na górze”, „namiot spotkania”. Jeżeli nieustannie żyjemy przeszłością lub z niepokojem oczekujemy na przyszłość, to mijamy się z oczekującym na nas Bogiem. Pomijanie chwili obecnej często wynika z naszego niezadowolenia ze stanu, w jakim się znajdujemy, z braku akceptacji naszego miejsca. Zdarza się, że Bóg w swym «szaleństwie Miłości» dopuszcza. na nas nieszczęście, gdyż widzi, że nie może w inny sposób spotkać się ze swoim ukochanym stworzeniem, uratować je przed śmiercią, obdarować swoim Bóstwem.

Lucjan Miozga

Tajemnica chwili obecnej

„Chwila obecna. Wkładaj w nią całą swoją serdeczną uwagę. W całym swym życiu miej nabożeństwo do chwili obecnej. Nic z przeszłości. Nic z przyszłości, lecz pełna miłości chwila obecna”.

„Żyj swoją chwilą obecną. Przyszłość należy do Mnie. Złóż wszystko w moje przebite ręce, w Moje ręce Oblubieńca”.

„Oddawaj Mi zawsze swoją bieżącą chwilę: czy nie jest lepsza, kiedy zostaje złożona w moich rękach? [...]. Będę usuwał z twojej chwili bieżącej to, co zbytnio trzyma się ziemi: egoizm, który zanieczyszcza intencję”.

„Widzisz, jak łatwo popadasz w roztargnienie, gdy się oderwiesz od chwili obecnej. Ponownie polecam ci chwilę obecną. Wyobraź sobie takie życie, w którym wszystkie chwile bieżące byłyby przeżywane na chwałę Bożą”.

„Wspomagaj moje Królestwo. W tym celu ofiaruj mi każdy swój dzień, każdą chwilę obecną”.

„Będziesz mówiła: W chwili obecnej ofiarowuję Ci całą moją zdolność wierzenia, ufania, miłowania - i Ja to przyjmę”.

Gabriela Bossis, On i ja, Wydawnictwo „Michalineum” 1992, tom, I i II