Beatyfikacja o. Maksymiliana Kolbe w 1971 r., jakiej dokonał bł. Paweł VI, była przypomnieniem światu, że nawet w obozie koncentracyjnym zaplanowanym przez ludzi, którzy odwrócili się od Boga i całkowicie zagłuszyli swoje sumienia, znajdzie się człowiek świadczący o Bogu będącym Miłością.

(1904-1974) urodził się w Berdyczowie na Ukrainie, skąd razem z rodziną wrócił do Polski w 1920 r. Po ukończeniu prawa na UJ wstąpił do Krakowskiego Seminarium. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 r. Pracował duszpastersko w Rabce i Suchej Beskidzkiej, a od 1936 r. w diecezji łuckiej.

Kiedy w Europie trwały wyniszczające walki I wojny światowej i na frontach ginęły miliony żołnierzy, a w Rosji po zwycięstwie bolszewików nastał komunistyczny terror i walczono z wszelkimi przejawami religijności, mordując blisko 400 biskupów prawosławnych, wielu księży, prześladując wiernych, zamykając i burząc cerkwie i kościoły, wówczas portugalskim ubogim dzieciom w Fatimie, Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji, ukazywała się Maryja.

Jan Maria Vianney urodził się w 1786 r. w miejscowości Dardilly pod Lyonem. Pochodził z rodziny ubogiej, dlatego tak wielką troską otaczał później ludzi potrzebujących wsparcia duchowego i materialnego. Nie dość dobrze szły mu studia filozofii i teologii, dostrzeżono za to w nim ogromny potencjał człowieka rozmodlonego i gotowego z hojnością serca służyć Bogu i wiernym.

Ten kościół jest świętą ziemią nie tylko dla ludzi w Warszawie i w Polsce, ale dla wszystkich mężczyzn i kobiet wierzących, którzy znali księdza Jerzego. Edward Kennedy, senator USA, wpis do Księgi Pamiątkowej (22 czerwca 1987 r.)