Ogólna na październik:

O rozwój i postępy nowej ewangelizacji w krajach od wieków chrześcijańskich.

Wypracowany przez wieki styl działania Kościoła – temat Listu apostolskiego Pawła VI na zakończenie Synodu biskupów w 1974 r. – w sposób naglący wymaga głębokich zmian. Głoszenie Dobrej Nowiny poganom, troska o wiernych oraz odzyskiwanie ochrzczonych dla wiary i religijnego życia to trzy różne sfery działania. Powód do modlitwy wynika z faktu, że rośnie liczba osób, które poprzestają na Pierwszej Komunii św., katechizacji w szkole i sakramencie bierzmowania, a potem z różnych powodów odwracają się od Boga i lekceważą obowiązki płynące z wiary. Nawet choroba, starość i zbliżająca się śmierć nie skłania ich do powrotu. Trzeba je odnaleźć i sprowadzić do wspólnoty, głosząc Jezusa w nowy sposób. Mówił o tym bł. Jan Paweł II już podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny (1979) w Nowej Hucie. W październiku 2010 r. Benedykt XVI utworzył Radę ds. Nowej Ewangelizacji. W październiku br. rozpocznie się 13. Ogólne Zgromadzenie zwyczajne Synodu biskupów. Jego tematem będzie Nowa Ewangelizacja dla przekazu chrześcijańskiej wiary.

Mamy się modlić o nowy sposób myślenia wierzących i o zdolność do przekształcenia tradycyjnego modelu duszpasterstwa parafialnego. Powód jest oczywisty: dotychczasowe metody nie są skuteczne wobec tych, którzy odeszli, choć pozostaje obowiązek ich ratowania; nawet gdyby miało się to odbywać kosztem troski o przychodzących do kościoła. To trzeba koniecznie dopowiedzieć. Wymaga tego od nas Jezus, Dobry Pasterz, gotów opuścić 99 owiec, by szukać jednej, która się zagubiła, zwłaszcza że w niektórych rejonach świata proporcja jest odwrotna. Potrzeba najpierw refleksji, na czym ma polegać nowość ewangelizowania, by odzyskać tych, którzy odeszli. Konieczny jest wysiłek wszystkich – duchownych i świeckich. Nie chroni nas przed tym kryzys powołań ani przywiązanie do odziedziczonych form religijności.

Misyjna na październik: 

Aby obchody Światowego Dnia Misyjnego były okazją do odnowy zaangażowania w dzieło ewangelizacji

Od lat październikowa intencja misyjna (uzupełniająca w tym roku temat intencji ogólnej w sposób szczególnie precyzyjny) brzmi podobnie – chodzi o budzenie u wierzących bardziej świadomego podjęcia odpowiedzialności za sprawę najważniejszą: głoszenie Dobrej Nowiny poganom. Jest to niezbywalna i najważniejsza posługa Kościoła wobec ludzkości. Kolejny Światowy Dzień Misyjny (21 X 2012) jest okazją do odnowy zaangażowania w dzieło ewangelizacji niechrześcijan, którzy 2000 lat po wniebowstąpieniu Jezusa wciąż stanowią większą część ludzkości.

Wiele osób woli mieć do czynienia z Kościołem, który otacza duszpasterską troską wiernych i nie narzuca się pozostałym. Przyszedł czas, by taką postawę poddać refleksji. Znamy prawdy wiary i wdrożeni zostaliśmy w katolicką pobożność. Ale czy Zmartwychwstałego spotkaliśmy osobiście? Ochrzczeni w dzieciństwie, mieliśmy osobiście przyjąć konsekwencje sakramentu: być uczniami (uczennicami) Pana. Tworzymy Mistyczne Ciało Jezusa, więc spoczywa na nas misja Syna Bożego, którą nam przekazał przed powrotem do Ojca. Jesteśmy wezwani nie tylko do tego, by dostąpić zbawienia, ale do głoszenia wszystkim, że Bóg-Człowiek jest Zbawicielem świata oraz że On umarł i zmartwychwstał, by uwolnić każdego człowieka od grzechu i śmierci. Trzeba dopowiedzieć i to: zbawienie zależy nie tylko od osobistej prawości. W równie dużej mierze zależy od zaangażowania misyjnego (ewangelizacja) oraz od zaangażowania w odzyskiwanie tych, którzy od Kościoła odeszli (Nowa Ewangelizacja). Wiara nie jest sprawą prywatną. Prawidłowo przeżywana więź z Trójjedynym Bogiem wyraża się w naśladowaniu Jezusa Chrystusa, który przyszedł ratować zagubionych.