21. Niedziela zwykła

Ewangelia: J 6, 54. 60-69

W Kanie Galilejskiej spotykamy małą wspólnotę pierwszych uczniów zgromadzonych wokół Jezusa. Jest to początek tworzenia wspólnoty z osób, które już wcześniej się znały, których łączyły więzi rodzinne lub przyjacielskie.

Doświadczenie przeżywane tutaj przez Jana i Andrzeja jest zupełnie inne od tego, jakie było ich udziałem podczas surowego w zasadach życia u boku Jana Chrzciciela. Jezus odkrywany jest przez tych uczniów jako bawiący się, jako człowiek radości. Widzą, że przyszedł na wesele nie po to, by tam ewangelizować czy czynić cuda, lecz by się cieszyć biesiadą. I po to też zabrał tam swoich uczniów.

Wesele w Kanie to pierwsze spotkanie Jezusa ze swoją Matką od chwili opuszczenia domu w Nazarecie, by rozpocząć działalność publiczną. To Maryja jest zaproszona na wesele, a Jezus podąża za Nią ze swoimi uczniami. Maryja jest tu ukazana jako osoba wstawiająca się za innymi ludźmi w ich potrzebach. W tym przypadku chce zaradzić czemuś, co na pierwszy rzut oka może wydawać się zbytkiem. Pragnie, by gospodarze uniknęli przykrości wynikających z braku wina.

Maryja interesuje się problemami ludzi i ich potrzeby przedstawia Jezusowi wierząc, że On może im zaradzić. Nie mówi Mu jednak, co i jak ma zrobić. Po prostu przedstawia Mu potrzebę wiedząc, że to On wybierze sposób najwłaściwszy jej zaradzeniu. Matka pomaga tutaj Jezusowi odkryć wolę Ojca, zrozumieć, że Jego godzina objawiania swojej mocy już nadeszła. I tak uczynił Jezus pierwszy cud, objawiając swoją chwałę.

Maryja uczy nas właściwej postawy na modlitwie w naszych potrzebach powierzanych Jezusowi: nie trzeba Mu przedstawiać szczegółowego planu działania, wystarczy podać problem i zaufać.