W czasie jednej z audiencji generalnych papież Franciszek poruszył sprawę znaczenia 7. przykazania Dekalogu: Nie kradnij! Według Księgi Rodzaju bogactwa tej ziemi mają służyć wszystkim ludziom; zostały powierzone całej ludzkości do wspólnego gospodarowania nimi. Ludzie winni się troszczyć o Ziemię. Pracując na niej, mają ją opanowywać i korzystać z owoców swej pracy. Podstawową przy tym zasadą jest to, że te bogactwa są przeznaczone dla wszystkich, chociaż dobro powszechne zakłada też prawo do posiadania prywatnej własności i korzystania z niej. Każda wspólnota może z dóbr tej Ziemi brać to, co potrzebne do życia. Ciąży na nich też obowiązek dbania o nią i zapewnienia przyszłym pokoleniom czerpania z niej owoców (zob. Laudato si’, nr 67).

Glob ziemski kryje wiele skarbów, zapewniających wszystkie podstawowe dobra. Wielu ludzi żyje jednak w skandalicznie złych warunkach, gdy równocześnie marnotrawi się bezmyślnie ziemskie zasoby. Wszyscy są wezwani do zaangażowania się w pełny rozwój ludzkiej społeczności. Skoro sami odziedziczyliśmy dobra po przodkach i jesteśmy beneficjentami współobywateli, mamy obowiązek troski o przyszłe pokolenia. Solidarność z innymi niesie z sobą nie tylko przywileje, ale także zobowiązania (por. encyklika Pawła VI, Populorum progressio, nr 17).

Przeważająca ilość dóbr tego świata jest w posiadaniu niewielkiej grupy ludzi, podczas gdy reszta boryka się z biedą, nędzą i cierpieniem. Głód, jaki panuje na Ziemi, nie wynika z braku żywności, lecz wręcz przeciwnie, często z racji ekonomicznych niszczy się jej zasoby i marnotrawi. Istnieje więc potrzeba takiego perspektywicznego gospodarowania, które by zapewniało właściwy poziom produkcji i solidarne zaangażowanie oraz sprawiedliwy podział dóbr. Dlatego w używaniu bogactw i korzystaniu z rzeczy posiadanych nie powinniśmy się ograniczać do myślenia o sobie, ale należy brać pod uwagę dobro wspólne, tak by przynosiło pożytek nie tylko nam, ale i innym. Bogactwo jest wartością wtedy, gdy ma też wymiar społeczny.

z języka niemieckiego
tłumaczył ks. Stanisław Ziemiański SJ