Rok 2017 został nazwany rokiem Maryi. Wynika to z rocznic, które obchodzimy: 100-lecie objawień Matki Bożej w Fatimie, 300-lecie koronacji Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze, 300-lecie objawień Matki Bożej w Aparecidzie (Brazylia) i 140. rocznica objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie. To skłania nas do pogłębienia naszej miłości do Maryi, naszej przyjaźni z Nią.

Na drodze stawania się przyjaciółmi Maryi możemy wyodrębnić następujące działania:

Poznawanie Maryi i Jej miłości do nas

Poznajemy Maryję, Jej życie, prace i działania, jakie podejmowała, żyjąc pośród ludzi na ziemi, oraz jakie podejmuje teraz z nieba dla nas.

Kontemplacja życia Maryi pokazuje nam, że Jej nadzwyczajna droga życia realizuje się bardzo zwyczajnie, w codzienności domowych obowiązków, bez efektownych manifestacji i cudów. W swym prostym życiu kobiety z prowincji Maryja najpełniej oddaje się Bogu, całe swoje życie koncentrując na Nim. Jej droga życia jest drogą codzienności – trudów podróży tuż przed porodem, narodzin w niesprzyjającym miejscu, zagrożenia życia, ucieczki wraz z Dzieckiem z kraju w obce Jej duchowo i kulturowo miejsce. Zrozumienie życia Jezusa, Maryi i Józefa w Nazarecie pozwala nam pełniej zrozumieć bogactwo i piękno życia człowieka świeckiego. Nazaret ukazuje, jak ważne jest każde działanie i każda praca świeckich, bo stają się one drogą do zjednoczenia z Ojcem w Duchu Świętym. Trzeba nam poznawać Maryję w Jej ziemskim życiu, jak również w posłudze z nieba, jaką realizuje każdego dnia od ponad 2000 lat. Liczne sanktuaria maryjne na całym świecie, niezliczone ilości wysłuchanych modlitw świadczą o tym, że Maryja kocha nas, wspiera, wstawia się za nami. Dzięki temu, że jest w niebie, może dziś docierać do każdego człowieka, może swoją miłością objąć każdego.

Powierzanie się Maryi

Naszą odpowiedzią na miłość Maryi do mnie i do całego świata jest Akt poświęcenia się Maryi, oddania się w Jej opiekę.

Raz złożony akt oddania się Maryi winien być potem ponawiany i odnawiany. W teologii maryjnej formułowano różne akty oddania: „z Maryją do Jezusa”, „przez Maryję do Jezusa”, „przez Jezusa do Maryi”. Najpełniejsza formuła relacji do Maryi, zakorzeniona w Piśmie Świętym, winna brzmieć: „z Maryją przez Jezusa do Ojca w Duchu Świętym”. Święty Jan Paweł II uczył nas, aby zawierzać różne sytuacje, problemy, trudności i różnych ludzi, rodziny, grupy społeczne z wiarą, że Bóg dzięki temu zawierzeniu i oddaniu się Maryi wspomoże swoją łaską.

Każdy z ruchów (stowarzyszeń apostolskich) ma swoje akty zawierzenia, warto do nich wrócić i je pogłębić.

Uczenie się bycia „maryjnymi” na co dzień

Pogłębiamy naszą relację do Maryi przez to, że Ją poznajemy bliżej i uczymy się Jej postaw, uczymy się być „maryjnymi”, czyli naśladujemy te działania, które Ją kształtowały. Są to: – całkowite zawierzenie, zaufanie Bogu;

– słuchanie i rozważanie Słowa Bożego w różnej formie nam przekazywanego przez Pismo Święte, natchnienia wewnętrzne aż po słowo Boga zawarte w wydarzeniach;

– rozeznawanie działania Boga, jak mogę z Nim współpracować;

– napełnianie się Duchem Świętym, bycie otwartym na Niego i Jego działanie w wymiarze duchowym, społecznym i fizycznym;

– prostota, skromność, ubóstwo, a zarazem konkretność, uczciwość, pracowitość, życzliwość;

– apostolstwo dnia codziennego w Nazarecie oraz apostolstwo szersze, czego przykładem jest posługa Elżbiecie.

Uczenie zawierzania się Maryi w sytuacjach trudnych, w doświadczeniu krzyża w naszym życiu

Uczenie się zawierzania Maryi i Bogu w każdej sytuacji: od sytuacji miłych, łatwych i przyjemnych dla człowieka aż po doświadczenie krzyżowania naszych marzeń, pragnień, planów życiowych.

To zawierzenie dotyczy mojego życia osobistego oraz życia społecznego, całego świata i jego problemów. Polecanie wstawiennictwu Maryi ważnych spraw w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym.

Zawierzenie, że Opatrzność Boża jest zawsze po naszej stronie, choć teraz tego często jeszcze nie rozumiemy i nie widzimy sensu tych wydarzeń i sytuacji. A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19, 25-25). Pomocne są modlitwy do Maryi: nabożeństwa: majowe, październikowe, fatimskie; różaniec, litania, nowenna, koronka i modlitwa Zdrowaś Mario.

Jednoczenie się z Maryją jako naszą Matką, Królową i Przyjaciółką

Chodzi o głębokie intymne zjednoczenie się z Maryją w Duchu Świętym, niemal mistyczną jedność na co dzień. To zjednoczenie dokonuje się w prostocie i zwyczajnej dynamice naszego codziennego życia. Wiąże się z tym prawda, że prowadzimy żywy dialog z Maryją, rozmawiamy z Nią, a zarazem Jej słuchamy – jedność pogłębia się w miarę dialogu i wzajemnej wymiany. Oby udało się nam trwać w jedności z Maryją stale. Ona jest przy nas obecna dzięki Duchowi Świętemu, ale w większości wypadków jest to obecność cicha i pokorna.