„Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słonce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu”. Apokalipsa św. Jana 12,1

BYĆ WZIĘTĄ DO NIEBA W CHWALE Z UWIELBIONYM CIAŁEM I Z DUSZĄ

Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja, po zakończeniu życia ziemskiego została z duszą i z ciałem wzięta do niebieskiej chwały. Jest już zjednoczona z Chrystusem. Śmierć i grób Jej nie zatrzymały. Maryja, będąc Matką Jezusa – Pana życia, który wcielił się w Jej dziewicze łono, przeszła do życia – do Boga, aby w wieczności mieć udział w chwale swego Syna. To, co dokonało się w Niej, Bóg przewidział dla każdego z nas. Na końcu czasów, po zmartwychwstaniu i Sądzie Ostatecznym również i my staniemy żywi, z duszą i z ciałem przed obliczem Boga. Wniebowzięcie Maryi jest konsekwencją Jej przywileju Niepokalanego Poczęcia oraz roli, jaką wypełniła w zbawczym dziele Chrystusa.

• Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za to, że świętość Maryi i Jej godność czynią Ją pierwszą w Królestwie Bożym.
• Przepraszamy Cię Panie Jezu, za to, że czasami myślimy, że coś w naszym życiu wydarza się na darmo.
• Prosimy Cię, Maryjo, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę naszej śmierci.

Modlitwa
Wszechmogący Boże, prosimy Cię, niech Maryja uczy nas poddawać się Twojej woli i otwiera nasze serca na Twe słowa. Pragniemy już teraz kochać Cię tak jak Ona i w Tobie pokładać ufność, abyśmy w godzinę naszej śmierci doznali spełnienia Twoich obietnic. Panie Boże, pokornie Cię prosimy, przyjmij naszą miłość i wszystkie nasze modlitwy. Amen.

Refleksja
Wiara we wniebowzięcie Maryi trwa w Kościele przez całe stulecia, a w dniu 1 XI 1950 r. papież Pius XII ogłosił ją jako dogmat. Ilekroć wypowiadamy słowa Zdrowaś, Maryjo zmniejsza się różnica czasu pomiędzy teraz, a godziną naszej śmierci. Pamiętacie, gdy byliście młodzi, myśleliście, że będziecie żyć wiecznie i nic wam w tym nie przeszkodzi. Tacy sami są dzisiaj młodzi ludzie. Ich entuzjazm i radość życia mają moc uczynić dobrymi rzeczy, które dzieją się na świecie.

MARYJA DOSKONALE UPODOBNIONA DO SYNA (Jdt 13,18-20)

Jezus nie pozwolił, aby ciało Jego Najświętszej Matki doznało zniszczenia w grobie, gdy zakończyła Ona swe ziemskie życie. Zabrał Najświętszą Dziewicę z duszą i ciałem do chwały nieba. Ta tajemnica wniebowzięcia Maryi, podobnie jak i wniebowstąpienie Jezusa, objawia nasze przeznaczenie.
Maryja wniebowzięta ma udział w triumfie Syna. Udział w chwale Jezusa Pan Bóg zaplanował dla każdego z nas. Po zmartwychwstaniu staniemy – z duszą i ciałem – przed obliczem Boga. Dla Niego wszystko jest możliwe. Miłość Boga może wszystko!

• Dziękujemy Ci, Panie Boże, za to, że Maryja Ci uwierzyła i że kochała Jezusa tak bardzo, jak nikt z ludzi nie potrafiłby Go kochać.
• Przepraszamy Cię, Panie Boże, za to, że czasami nie doceniamy naszego ciała, a przeceniamy duszę, przecież i materia, i duch przeznaczone są do nieba.
• Prosimy Cię, Panie Jezu Chryste, abyśmy, troszcząc się o życie doczesne, nie zaniedbali starań o niebo.

Modlitwa
Wszechmogący Boże, prosimy Cię, niech wniebowzięcie Maryi przypomina nam o godności ciała ludzkiego. Prosimy Cię też, Miłosierny Boże, o zdrowie duszy i ciała, abyśmy po ziemskiej pielgrzymce osiągnęli niebo.
Maryjo, prosimy Cię, ucz nas otwierać nasze serca na słowa Twojego Syna i przygotuj je do ufnej wiary w Niego. Amen.

Refleksja
Jak wasze ciało i wasz duch wspierają was w przeżywaniu waszego powołania? Czy pamiętacie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który w was mieszka? Czy wierzycie słowom Jezusa o życiu wiecznym i o przeznaczeniu człowieka do nieba?