Narcyza od Jezusa Martillo Moran przyszła na świat w roku 1832 w warunkach skrajnej nędzy materialnej, jako dziewiąte dziecko biednych, pokornych rolników mieszkających w miejscowości Nobol koło Guayaquil w Ekwadorze. Była młodą dziewczyną, gdy zmarli jej rodzice. Musiała więc przenieść się do miasta Guayaquil, i tam podjęła pracę jako krawcowa.

Przejawiała wielkie skłonności do życia kontemplacyjnego. Wiedziała, że z tego powodu musi znaleźć sobie kierownika duchowego. Pan Bóg szybko udzielił Narcyzie tej łaski, nad jej rozwojem duchowym zaczął czuwać ks. kanonik Amadeusz Millana. W 1865 r. kapłan ciężko zachorował, a wtedy Narcyza zajęła się jego pielęgnowaniem w Cuenca; była obecna także przy jego śmierci. Tamtejszy biskup, poznawszy dziewczynę, namawiał ją, by wstąpiła do karmelitanek klauzurowych, ona jednak nie czuła powołania do życia zakonnego. Żyła wśród ludzi w świecie, pracowała jako krawcowa i katechistka, modliła się nieustannie, ofiarując umartwienia za grzechy współrodaków.

W roku 1868 przeprowadziła się do Limy w Peru i tam, prócz codziennych zajęć krawieckich, prowadziła intensywne, głębokie życie duchowe pod kierunkiem franciszkanina o. Pedra Gual. Potrzebowała jednak innego kapłana, który by chciał i potrafił rozeznać jej przeżycia wewnętrzne. Znalazła mieszkanie przy klasztorze, w którym przebywała grupa tercjarek dominikańskich. Stałym spowiednikiem i kierownikiem duchowym Narcyzy był odtąd aż do jej śmierci ks. Emanuel Joachim Medina.

Pod koniec 1869 r. Narcyza zaczęła ciężko chorować, lekarze byli bezradni. Nieustannie męczyła ją wysoka gorączka. 8 grudnia 1869 r., w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi, zmarła.

Grób Narcyzy został od razu otoczony spontaniczną czcią wiernych, z czasem stał się jednym z najliczniej odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych w Ameryce Południowej.

22 października 1992 r. Narcyza została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II, a do katalogu świętych Kościoła Powszechnego wpisał ją ojciec święty Benedykt XVI podczas kanonizacji na Placu Świętego Piotra w Rzymie 12 października 2008 r. Powiedział wtedy: Młoda świecka z Ekwadoru, Narcyza od Jezusa Martillo Moran, prezentuje wspaniały przykład pełnej, szybkiej i hojnej odpowiedzi danej Panu, który zaprasza nas do uczestnictwa w Jego Miłości. Od najwcześniejszych lat życia, zwłaszcza po przyjęciu sakramentu bierzmowania, Narcyza czuła w swoim sercu wezwanie do życia świętością w całkowitym oddaniu się Bogu. By wiernie i ze słodyczą podążać za działaniem Ducha Świętego w duszy, zawsze poszukiwała rady i przewodnictwa doświadczonych kapłanów, uznając kierownictwo duchowe za jeden z najskuteczniejszych środków w drodze do własnego uświęcenia. Święta Narcyza od Jezusa prezentuje nam drogę doskonałości chrześcijańskiej dostępną dla każdego wiernego. Pomimo obfitości nadzwyczajnych łask, jej życie było pełne prostoty, poświęcone obowiązkom zwyczajnej krawcowej oraz świeckiej katechistki. W żarliwej miłości Narcyzy od Jezusa, która wprowadziła ją na drogę intensywnej modlitwy i umartwienia oraz na drogę współuczestnictwa w męce krzyżowej Chrystusa, odkrywamy świadectwo życia całkowicie ofiarowanego Bogu.

Sanktuarium Narcyzy od Jezusa, uroczyście oddane do publicznej czci 22 sierpnia 1998 r., znajduje się w jej rodzinnej miejscowości Nobol koło Guayaquil w Ekwadorze. Coroczne, grudniowe wspomnienie św. Narcyzy, poprzedzone nowenną ku jej czci, gromadzi rzesze wiernych z całego kraju i sąsiednich państw.