Miłość i pójście na całość – wyrażenie to na pierwszy rzut oka wydaje się niedorzeczne, bo czy pójście na całość w miłości nie zaślepia? Czy nie jest nawet niebezpieczne? Czy w miłości nie należy się kierować rozumem, który ją miarkuje? A jednak w miłość jest wpisany jakiś radykalizm.

W 2014 r. minęło 850 lat od sprowadzenia do Kolonii relikwii Trzech Króli. Rocznica ta obchodzona była bardzo uroczyście, zorganizowano z tej okazji liczne wystawy, odczyty, oprowadzania i pielgrzymki. Nie bez powodu, gdyż dla rozwoju miasta relikwie miały ogromne znaczenie, a do dziś w herbie Kolonii widnieją trzy korony, jako symbol mędrców ze Wschodu.

– Tutaj modliłem się najchętniej, gdy byłem studentem – wspomina Tomasz P. – w tym Sanktuarium Serca Pana Jezusa zawarłem sakramentalne małżeństwo z Moniką. Tutaj – jak dawniej – przyjeżdżam na akademickie Msze święte. W chwilach trudnych klękam w pobożnej ciszy w najstarszej szczecińskiej Kaplicy Najświętszego Sakramentu, by otrzymać radę i pomoc od Tego, który może wszystko.

Święty Ignacy Loyola proponuje tzw. modlitwę przygotowawczą, stanowiącą jakby drogowskaz, którym mamy się kierować przez cały dzień. Może ona być potraktowana także jako pewien rodzaj ćwiczenia duchowego. 

Gdy klęczałam przy umierającej mamie, wszystkie zmysły na swój sposób przekonywały mnie, że Niebo łączy się z ziemią, a ziemia z Niebem. Jednak tego rodzaju połączenie dwóch światów było bliższe doświadczeniu nie tyle łączności, ile rozpiętego na krzyżu mego jestestwa.