– Tutaj modliłem się najchętniej, gdy byłem studentem – wspomina Tomasz P. – w tym Sanktuarium Serca Pana Jezusa zawarłem sakramentalne małżeństwo z Moniką. Tutaj – jak dawniej – przyjeżdżam na akademickie Msze święte. W chwilach trudnych klękam w pobożnej ciszy w najstarszej szczecińskiej Kaplicy Najświętszego Sakramentu, by otrzymać radę i pomoc od Tego, który może wszystko.

Święty Ignacy Loyola proponuje tzw. modlitwę przygotowawczą, stanowiącą jakby drogowskaz, którym mamy się kierować przez cały dzień. Może ona być potraktowana także jako pewien rodzaj ćwiczenia duchowego. 

Gdy klęczałam przy umierającej mamie, wszystkie zmysły na swój sposób przekonywały mnie, że Niebo łączy się z ziemią, a ziemia z Niebem. Jednak tego rodzaju połączenie dwóch światów było bliższe doświadczeniu nie tyle łączności, ile rozpiętego na krzyżu mego jestestwa.

Jestem przekonany, że dla chrześcijan żyjących dziś w skomplikowanych i trudnych warunkach zeświecczenia zachodniego społeczeństwa jest praktycznie niemożliwe zachowanie wiary bez zaczerpnięcia siły i poczucia sensu z Pisma Świętego. Sposobem zaś, który na to pozwala, jest ignacjańskie rozważanie Pisma Świętego, czyli medytacja – powiedział kard. Carlo Maria Martini SJ (1927-2011).

Czy konieczna była dla nas Męka Syna Bożego? Bezwzględnie i podwójnie konieczna: konieczna jako lekarstwo przeciw grzechom oraz konieczna jako przykład do naśladowania.