W październiku 2012 r. przypada setna rocznica śmierci bł. ojca Jana Beyzyma, sługi trędowatych.

Powiedziałem na poprzednim naszym spotkaniu, że prawda o Trójcy Świętej jest tajemnicą całkowicie niedostępną dla naszego rozumu i że nawet dla wiary Izraela była ona całkowicie niedostępna przed wcieleniem Syna Bożego i posłaniem Ducha Świętego^[1].

Kościół zachęca do dzielenia się z potrzebującymi. Ale w dzisiejszym świecie nawet ta czynność powinna być w jakiś sposób przemyślana.

Od wielu miesięcy nie ustają protesty – także głodowe – przeciwko zmianom w programie nauczania, które w znaczący sposób ograniczają liczbę godzin historii w liceach. Uczniowie rozpoczynający w nich naukę będą się uczyć dziejów ojczystych i powszechnych tylko w pierwszej klasie – jeśli nie wybiorą profilu humanistycznego. W pozostałych – w osobliwie skonstruowanych blokach tematycznych – będą mogli poznać wybrane wątki z historii dawnej i najnowszej.

Błogosławiony o. Jan Beyzym (1850-1912), jezuita, był pionierem pracy misyjnej wśród trędowatych na Madagaskarze. Do dziś zachwyca jego oddanie i heroizm w służbie ludziom praktycznie wykluczonym ze społeczeństwa. Chrześcijańska postawa o. Beyzyma w okazywaniu miłosierdzia cierpiącym bliźnim do dziś jest budującym wzorem dla wielu.