Rozległ się dzwonek i po chwili budynek szkoły hałaśliwie, nawzajem się potrącając, opuścili uczniowie porannej zmiany. Każdy chciał czym prędzej dotrzeć do domu. Na piękne, mieniące się jesiennymi kolorami liście pobliskich drzew, uwagę zwracali jedynie nieliczni.

Hirek z zazdrością spoglądał na nowe buty Darka, kiedy czekając na jego mamę, rozmawiali o tym, co było w szkole. Wreszcie nadjechała. Elegancka kobieta w eleganckim samochodzie – ojciec kolegi pracował za granicą – zawsze nieco onieśmielała Hieronima.

Wystarczyły dwa tygodnie na obozie, aby Julek zaczął przeklinać, a w jego sposobie wysławiania zagościły niepoprawna wymowa oraz językowe niechlujstwo. Brzydkie wyrazy były nie do uniknięcia, lecz rodzice potrafili sobie z nimi radzić.

Z nieba słychać było ryk silnika odrzutowego, jego odgłos zanosiło aż tu, na ziemię, do wsi i Matylda pomyślała, że wkrótce takimi samolotami przybędą na Światowe Dni Młodzieży pierwsi pielgrzymi.

Przez okno do pokoju zaglądał księżyc. Marzenka siedziała przy biurku, wertując z niedowierzaniem książkę, którą tato kupił mamie z okazji imienin.

Ktoś zatupał na schodach, drzwi się otworzyły i do przedpokoju wwiało zimne powietrze oraz odrobinę płatków śniegu. Andrzej wrócił ze szkoły znowu z niestarannie zawiązanym szalikiem.