Pokusy pustyni - 17 II 2013
1. Niedziela Wielkiego Postu
Ewangelia: Łk 4, 1-13
W pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu Kościół zaprasza nas na „czterdziestodniowe rekolekcje” na pustyni, w milczeniu i samotności wraz z Jezusem. W czasie tych „rekolekcji” Jezus doświadcza pokus, które zmierzają do przedwczesnego objawienia potęgi mesjańskiej.
Pierwsza dotyczy konsumpcji, posiadania. Szatan kusi wygłodniałego przez post Jezusa, aby zamienił kamienie w chleb. Chleb jest symbolem wszystkiego co zmysłowe: posiadania, rozkoszowania się życiem, chciwości, zmysłowości, seksualności… Druga pokusa dotyka władzy i panowania nad drugim człowiekiem. Szatan pokazuje Jezusowi wszystkie królestwa świata i obiecuje je w zamian za wyrzeczenie się Boga. Władza stwarza poczucie wszechmocy, daje kontrolę i możliwość budowania własnej wielkości kosztem innych. Trzecią próbą jest pokusa spektakularnego cudu, prowadząca do pychy. Szatan chce, by Jezus dowiódł, że jest Synem Boga, rzucając się ze szczytu świątyni w dół. Celem tej próby ma być pozyskanie ludzi dla Ewangelii, dla Boga. W rzeczywistości jest ona wyrazem pychy, sprzeciwieniem się woli Boga Ojca i brakiem zaufania.
Na progu swojej publicznej działalności Jezus pokonuje pokusy Złego. W ten sposób uczy nas, skąd brać odwagę i w jaki sposób walczyć ze złem. Jezus walczy z szatanem, posługując się słowem Bożym. Nie dyskutuje z nim, ale odpiera pokusy stanowczo, spokojnie i z godnością. Jest pewny, silny, odważny, ma w sobie wewnętrzny pokój, bo całkowicie ufa Ojcu. Wie, że ma za sobą moc Ojca i Ducha Świętego. W całym swoim życiu nie zmaga się z szatanem samotnie, ale w jedności z Ojcem i Duchem Świętym. Trzy Osoby Boskie, mówiąc żołnierskim językiem św. Ignacego Loyoli, stają razem po jednej stronie walki.
W czym najczęściej poddaję się podszeptom złego ducha? Co stanowi moją piętę Achillesową? W jaki sposób walczę z pokusami, ze złem?