1 listopada 2009 - WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
"Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty"

Ewangelia (Mt 5, 1-12): Chcesz się zbawić i być w niebie z wszystkimi świętymi - zachowuj Boże przykazania. Pragniesz już tu na ziemi być świętym - żyj błogosławieństwami, które Jezus ogłasza w Ewangelii. On sam przestrzegał przykazań i żył duchem ośmiu błogosławieństw. Dlatego jest ubogi w duchu, cichy, czystego serca, pragnący sprawiedliwości, miłosierny, wprowadzający pokój i prześladowany. Ubodzy, czyści, cisi, prześladowani, wprowadzający pokój i miłosierni nie tylko mają zapewnione zbawienie, ale już są święci,błogosławieni i szczęśliwi. Szczęśliwi nie tylko dlatego, że czeka ich wielka nagroda w niebie, ale ponieważ upodobnili się do Chrystusa.

4 października 2009 - XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA 
"Z jednego są wszyscy"

I czytanie (Rdz 2, 18-24): Natchniony autor opisując stworzenie niewiasty z boku pierwszego mężczyzny, wyraził dwie podstawowe prawdy: mężczyzna i niewiasta są równi oraz - ich związek jest nierozerwalny. Ze wszystkich stworzeń tylko kobieta jest dla mężczyzny odpowiednią pomocą - to oznacza, że mężczyzna i kobieta są w swojej naturze i w swojej godności równi. Miłość małżeńska jest mocniejsza od wszystkich innych więzów. Idlatego mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

6 września 2009 - XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Oto sam Bóg przychodzi, aby nas zbawić!

I czytanie (Iz 35, 4-7): To poetycka wizja zbawienia, którego dokona osobiście sam Bóg: On sam przychodzi, by was zbawić. On sprawi, że przejrzą oczy niewidomych, uszy głuchych się otworzą, chromy jak jeleń wyskoczy, trysną zdroje wód na pustyni, strumienie na stepie, spieczona ziemia zmieni się w staw, spragniony kraj w krynice wód. Nie będzie to jednorazowy akt stwórczy - powołujący do istnienia nowego człowieka i nową ziemię - przyjście Boga, dzieło zbawiania i uzdrawiania będzie się dokonywało stopniowo. 

2 sierpnia 2009 - XVIII NIEDZIELA
"Jam jest Chleb Życia"

I czytanie (Wj 16, 2-4. 12-15): Synowie Izraela wracają z niewoli egipskiej. Są wolni. Cuda i znaki przekonują ich, że Bóg idzie z nimi i jest blisko. Ale coraz boleśniej dokuczają im trudy pielgrzymowania przez pustynię. Tęsknią za garnkami mięsa i za chlebem do syta. Grozi im śmierć z głodu. I znowu Bóg czyni dla nich wielki cud: oto wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a rano razem z rosą opada na ziemię - manna, pokarm z nieba, chleb niebieski.