Ogólna na lipiec:

Aby wszyscy więźniowie, a zwłaszcza ludzie młodzi, otrzymali niezbędną pomoc społeczeństwa i zdołali nadać nowy sens swemu życiu.

Zarówno przestępczość, jak i wymierzanie kary ludziom, którzy weszli w konflikt z prawem, to problemy tak stare jak historia ludzkości. Wiele uczyniono do tej pory, by w systemie karnym - przy całym wysiłku zapewnienia skutecznej obrony porządku społecznego - uwzględnić godność przestępców i pomoc w ich resocjalizacji. Statystyki są jednak bardzo niepokojące. W wielu krajach, zwłaszcza ekonomicznie ubogich albo zagrożonych totalitaryzmem i korupcją, więzienia są przepełnione, a warunki życia więźniów skandaliczne. Wydaje się, że system karny na całym świecie tylko w małej części zdolny jest wstrzymać rosnącą falę przestępczości, a często stwarza problemy poważniejsze od tych, które rozwiązuje.

Pozostaje wiele do zrobienia. Nie tylko w sprawie przeciwdziałania przestępczości oraz skutecznego jej zwalczania, ale przede wszystkim resocjalizacji więźniów, zwłaszcza młodych. Refleksja nad losem uwięzionych i sposobem ich przemiany, by po odbyciu kary mieli szansę na godziwe życie, jest obowiązkiem wszystkich obywateli, a nie tylko prawników, psychologów czy służb odpowiedzialnych za porządek publiczny.

Według zamysłu Stwórcy każdy człowiek ma odczytać sobie właściwą rolę w życiu. Każdy też na swój sposób powinien współdziałać w tworzeniu dobra wspólnego. Zawiera się w tym wysiłek zmierzający najpierw do przeciwdziałania przestępczości przez życie rodzinne zgodne z wolą Boga i dobry wkład osobisty w życie społeczne. Jeśli jednak wbrew temu zło zostanie popełnione, działanie na rzecz dobra wspólnego przybrać powinno formę zaangażowania, by osobom, które weszły w konflikt z prawem, umożliwić szansę na życie godne Bożego dziecka.

Ojciec święty wzywa nas do modlitwy za więźniów, zwłaszcza młodych, by otrzymali niezbędną pomoc społeczeństwa i zdołali nadać nowy sens swemu życiu. Prośmy także, by ludzie zaangażowani profesjonalnie w rozwiązanie problemu przestępczości zechcieli skorzystać z inspiracji, jakie daje wiara z Jezusa Chrystusa.

Misyjna na lipiec:

Aby na terenach misyjnych różne grupy etniczne i religijne żyły w pokoju i by razem budowały społeczeństwo, kierujące się wartościami ludzkimi i duchowymi.

Pokojowe współistnienie dla zgodnej budowy społeczeństwa jest zadaniem wszystkich państw, ale jest szczególnie potrzebne krajom, gdzie Kościół prowadzi dzieło misyjne. Na potrzebę szacunku dla ludzkich i duchowych wartości, pokoju i współpracy wskazuje sytuacja mieszkańców Afryki oraz Azji. Afrykę zamieszkuje zaledwie 13% populacji świata (800 mln ludzi), ale problemy są tam gigantyczne. W środkowej części kontynentu żyje 70% spośród 65 mln zarażonych na AIDS na całym świecie. Każdego roku AIDS zabija tu 6000 osób, a kolejnych 1000 osób jest zarażanych. Sytuacja jest tym bardziej dramatyczna, że w wielu rejonach kontynentu katastrofy naturalne (susza, powodzie) są przyczyną długotrwałych okresów głodu. Do tego dochodzą nieustanne konflikty zbrojne. W Kongu długa wojna domowa kosztowała życie trzech milionów ludzi i wiele milionów zmusiła do opuszczenia w popłochu rodzinnych stron bez nadziei na powrót. Wielka jest różnorodność etniczna, która w każdym z krajów tworzy mozaikę. W samym tylko Czadzie, przy powierzchni 1.284.000 km2 i ludności 9.300.000, jest 200 grup etnicznych i więcej niż 120 języków i dialektów. W Azji, gdzie żyje 2/3 ludności planety (60% populacji świata), w tym 85% niechrześcijan (hinduiści, buddyści, muzułmanie), łączna liczba chrześcijan nie przekracza 110 mln (2,6%). Także tu wielka różnorodność etniczna jest bogactwem i zagrożeniem, choć główny problem wynika z przeludnienia, z nacjonalizmów i religijnego fanatyzmu oraz z dyktatorskiego stylu rządzenia i korupcji.