4. Niedziela Adwentu;
Ewangelia: Łk 1, 26-38

Centralnym punktem Zwiastowania jest dialog archanioła Gabriela z Maryją. Rozpoczyna się słowami pozdrowienia: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą. Maryja jest pełna łaski, jest w najwyższym stopniu zjednoczona z Bogiem.

Pan jest z Nią i On sam uzdalnia Ją do wyznaczonej misji. Maryja jest ikoną Bożej Miłości, prawie jej sakramentem (M. Orsatti), gdyż przez Nią przyszedł na świat Jezus pełen łaski i prawdy (J 1, 14) i ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom (Tt 2, 11).

Reakcją Maryi na „komplement” anioła jest lęk, zmieszanie, zdziwienie, a nawet przerażenie. Jest jednak Panną roztropną, dlatego najpierw rozważa w sercu, rozeznaje, a później stawia pytania. Tajemnica Boga, która zostaje Jej objawiona, przekracza ludzki poziom intelektualny. Wymaga wyjścia poza stopień racjonalności i ogromnego zawierzenia, zaufania. Maryja pragnie zrozumieć, w jaki sposób pogodzić dziewictwo z macierzyństwem. Bóg w odpowiedzi zapewnia Ją o mocy z wysoka, która będzie Jej towarzyszyć: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Wcielenie Boga przekracza ramy ludzkiej logiki i praw natury, dlatego wymaga nadzwyczajnej interwencji Boga. W tajemnicy tej bierze udział cała Trójca Święta. Bóg Ojciec posyła Gabriela, napełnia Maryję nadzwyczajną łaską i posyła swego Syna; Duch Święty dokonuje dziewiczego poczęcia; Syn Boży zstępuje na ziemię, rodząc się z Dziewicy. Nadzwyczajna moc Boga i Jego łaska uzdalnia Maryję do podjęcia Bożego zaproszenia. Pan Bóg zawsze towarzyszy człowiekowi swoją łaską. Im misja jest trudniejsza, tym obfitsza jest Boża pomoc i łaska.

Odpowiedź Maryi na zaproszenie Boga jest przepiękna w swojej prostocie, głębi i pokorze: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa. Ona nie prosi o dalsze wyjaśnienia ani o gwarancje dla swojego życia. Wobec miłości Boga odpowiada miłością i zaufaniem do końca.

Jaka jest moja postawa wobec wątpliwości? Czy doceniam inteligencję, jako środek pogłębienia wiary? Komu ostatnio pozwoliłem odzyskać radość życia? Czy dostrzegam codzienne łaski Boga? Jakie uczucia rodzą się we mnie na myśl o całkowitym oddaniu się Bogu?