Papieska intencja na lipiec 2022:

Módlmy się w intencji osób starszych, które są korzeniami i pamięcią narodu, aby ich doświadczenie i mądrość pomagały najmłodszym patrzeć w przyszłość z nadzieją i odpowiedzialnością.

Podczas formacji księży słyszy się czasem anegdotę o starym proboszczu, który powiadał tak: Gdy zostałem księdzem, chciałem nawrócić cały świat, ale się nie udało; gdy zostałem proboszczem, chciałem nawrócić całą parafię, i też się nie udało; teraz, gdy jestem samotnym emerytem, modlę się o łaskę nawrócenia mnie samego. Przejście od życia „w świecie ja” do życia w promieniach łaski Bożej nie jest łatwe, nie tylko dla osób świeckich. Tej duchowej mądrości w szkole życia, bez ławek i ocen, uczyć się można stopniowo, zazwyczaj pośród przeciwności, cierpień i prześladowań. W naszej Ojczyźnie mamy wielu bohaterów, którzy zachowali wiarę i dobre obyczaje pośród niejednej życiowej trudności, a w ich sercach, w ich pamięci i postawach odkryć można nadzieję i odpowiedzialność, których tak bardzo brakuje w zmaterializowanym świecie młodych żyjących bez nadziei, mających tak bardzo zamkniętą przyszłość osobową i realizm wiary, gdyż życie ich jałowieje pośród przemijającego bogactwa i próżności światowych.

Wielu starszych ma za sobą poważne doświadczenia nawrócenia z różnych form egoizmów zakuwających ludzi w kajdany nierealnych pragnień i iluzji. Życiowa mądrość ludzi starszych wykuwa się nie na darmo - Pan Bóg zachowuje ich dla najmłodszych, którym jako wychowawcy, nauczyciele lub dziadkowie mogą pomagać w sposób nie do zastąpienia. Wymaga to jednak żywych kontaktów międzypokoleniowych, których dziś tak trudno doświadczyć, gdyż relacje wirtualne w socjal-mediach nie tylko nie pomagają, ale wprost pogarszają kontakty osobowe, nawet między rówieśnikami.

Osoby starsze mają zwykle duże doświadczenie z odróżnianiem przemijającego świata (prestiżu i materializmu, pozorów i gier) – od świata trwałych wartości ludzkich (przyjaźni i wsparcia, kultury i wartości) oraz postaw duchowych (wiara, nadzieja i miłość – dary i przykazania Boże). Są więc zazwyczaj cierpliwymi nauczycielami młodych, którzy dopiero uczą się rozpoznawania, dla czego i dla kogo warto żyć i umierać.

Papież Franciszek jest świadom bogactwa osób starszych i zagrożenia zatracenia go przez młodych, którzy na nowo chcą o własnych siłach jakby „wynaleźć koło”, które wszystkim od dawna już jest znane. Niebezpieczeństwa kontestacji, dekonstrukcji dobra, eksperymentowania ze złem, igrania z życiem itd. są ogromnym zagrożeniem dla przyszłości młodych, którzy ważne lekcje życia mają na wyciągnięcie ręki w osobach starszych. Dlatego potrzeba modlitwy, aby otwierać oczy do nawrócenia na wiarę katolicką nie tylko starszym, ale także młodszym, by mogli z dobra starszego pokolenia czerpać obficie, bez wyrządzania sobie niepotrzebnych szkód nieokiełznaną młodością.