Inni prorocy w duchu przeczuwali
Promienne światło mające zabłysnąć,
Ty zaś swym palcem ukazałeś Tego,
Co gładzi grzechy.
Nikt się tak wielki z ludzi nie narodził,
By stać się większym świętością od Jana,
On bowiem ochrzcił Pana, który zmywa
Przewiny świata.
(Z hymnu brewiarzowego)

Zarżało serce Dawida i odezwał się do swych ludzi: „Niech mię broni Pan przed dokonaniem takiego czynu przeciw mojemu panu i pomazańcowi Pańskiemu, bym miał podnieść rękę na niego, bo jest pomazańcem Pańskim”. 1 Sm 24, 6-7

10. Niedziela zwykła;
Ewangelia: Mk 3, 20-35

Działalność Jezusa obejmuje coraz szersze kręgi, coraz więcej ludzi przychodzi, aby Go słuchać, ale także znaleźć pomoc w rozwiązaniu problemów, z którymi się zmagają.

Zesłanie Ducha Świętego;
Ewangelia: J 20, 19-23

Jezus obiecał apostołom władzę odpuszczania grzechów (Mt 18, 18), ale dał im ją dopiero, kiedy ich serca były pełne niepokoju, czuli się słabi i grzeszni. Był to wielki dar dla nich i takim pozostał dla wszystkich, którzy korzystają z niego.

6. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia: J 15, 9-17

Sercem Ewangelii jest miłość, o której pięknie pisze św. Paweł w swym hymnie z Listu do Koryntian (1 Kor 13). Ale czym jest ta miłość? Czy to uczucie, czy rozumowa decyzja? Boży dar czy ludzkie zadanie? Radosne ofiarowanie się, czy ciężar obowiązku?