Ogólna na maj:

Aby wspólnoty chrześcijańskie i wierni świeccy w odpowiedzialny sposób zabiegali o powołania kapłańskie i zakonne.

Katolików świeckich w wielu rejonach świata martwi spadek liczby powołań do stanu kapłańskiego i zakonnego. Problem dotyczy całego Kościoła, ale odczuwalny jest zwłaszcza w Europie i Ameryce Północnej. Jeśli w roku 1995 co trzeci seminarzysta pochodził ze Starego Kontynentu, to w 2005 już tylko co piąty. Od pewnego czasu zaczęła się też gwałtownie zmniejszać liczba postulantek w zakonach żeńskich. W Europie widać to zwłaszcza w Niemczech, we Francji i w Hiszpanii. W Irlandii w ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba alumnów zmniejszyła się aż czterokrotnie. Problem zaczyna być odczuwalny także w Polsce, która do niedawna uchodziła za kraj, w którym nie brak powołań.

Obok niżu demograficznego do przyczyn zmniejszania się liczby powołań należy kreowanie w mediach niekorzystnego wizerunku Kościoła hierarchicznego, a zwłaszcza szerząca się niewiara. Młodzi nie widzą już wartości w życiu kapłańskim czy konsekrowanym, a rodzice dziecka, które byłoby gotowe pójść za głosem powołania, skutecznie przeciwstawiają się podjęciu przez nie takiej decyzji. Ponadto przed laty do święceń czy profesji zakonnej dopuszczano 70% kleryków czy sióstr juniorystek. Obecnie i ten wskaźnik uległ obniżeniu. Do seminariów i nowicjatów coraz częściej przychodzą młode osoby z rodzin niepełnych lub patologicznych, w których brak właściwych wzorców zachowań. Wymaga to ogromnej pracy formatorów, jednak w wielu wypadkach okazuje się ona mało skuteczna, gdy po kilku latach od przyjęcia święceń kapłańskich czy złożenia profesji zakonnej pojawia się kryzys.

Mamy się modlić o odpowiedzialne zabieganie o powołania kapłańskie i zakonne, czyli o to, co Jan Paweł II nazwał »kulturą powołań«. Polega ona na tworzeniu dobrego klimatu wokół sprawy powołań, na modlitwie o wytrwanie na tej drodze dla powołanych i na okazywaniu szacunku dla tego stanu życia.

Misyjna na maj:

Aby młode Kościoły katolickie, wdzięczne Bogu za dar wiary, były gotowe uczestniczyć w misji Kościoła i głosić Ewangelię na całym świecie.

Intencja polecona naszej modlitwie na ten miesiąc zostanie podjęta także w październiku. Jedyna różnica polega na tym, że w maju mamy zwrócić uwagę na "młode Kościoły katolickie", których struktury organizacyjne zostały utworzone w ostatnich dziesięcioleciach. Mają one otworzyć się na wyzwania, przed którymi stanęły już na samym początku swego istnienia, i które wynikają z potrzeby wysyłania misjonarzy do innych wspólnot wiary. W październiku natomiast będziemy zaproszeni do modlitwy o to, by cały Lud Boży przyjął odpowiedzialność za misyjną działalność Kościoła.

Wszystkich ochrzczonych przynagla do podjęcia tej odpowiedzialności Duch Święty. To On inspiruje misyjną działalność Kościoła. Dzięki Jego mocy młode Kościoły w krajach Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej i Oceanii uczestniczą w misji Kościoła - w ewangelizacji świata.

Warto pamiętać, że Apostolstwo Modlitwy, istniejące od roku 1844, zostało założone w dniu poświęconym wspomnieniu św. Franciszka Ksawerego, którego papież Pius XI ogłosił później (w roku 1927) patronem wszystkich misji katolickich na świecie. Inicjatywa powołania Apostolstwa Modlitwy okazała się bardzo trafiona, skoro od razu zaangażowały się w nią tysiące, a następnie miliony wiernych.

Módlmy się zatem za "młode Kościoły", w większości bardzo ubogie, aby podjęły to najważniejsze dzieło chrześcijan: krzewienie wiary na całym świecie. Działalność misyjna jest tak istotna, że nikt nie może czuć się zwolniony z obowiązku uczestniczenia w niej. Najmłodsze wspólnoty wiary mogą uczestniczyć w tym dziele najpierw poprzez modlitwę, w której łączą się duchowo z całym Kościołem: i należy ufać, że z czasem staną się one zdolne wysyłać misjonarzy tam, gdzie najbardziej brakuje głosicieli Słowa Bożego.