Kluczowymi dla naszej wiary są objawienia Jezusa zmartwychwstałego swoim uczniom. Widać to szczególnie wyraźnie w jednym z kerygmatów św. Pawła, zawartym w pierwszym jego liście do Koryntian. Apostoł streszcza tam to, co stanowi istotę Ewangelii.

Są to miejsca w szczerej Afryce, gdzie nasi ojcowie jezuici rozwinęli działalność misyjną Kościoła. Od tych, którzy wkrótce po ostatniej wojnie światowej tam dotarli, uczyłem się, jak zachować się i reagować wobec napotkanych głęboko w buszu afrykańskim ludzi.

Oprócz Gehenny są w Ziemi Świętej i inne miejsca nieświęte. Do najbardziej odrażających należą wymieniane po wielekroć w Piśmie Świętym Sodoma i Gomora. Pierwsze wzmianki w Biblii o tych dwu miastach jednak wcale nie skłaniają do negatywnego myślenia o nich.

Podczas swej publicznej działalności Pan Jezus głosił swoją naukę w różnych miejscach i w różnorakich okolicznościach. Jedno miejsce wszakże zasługuje na szczególną uwagę.

Mensa Christi to łacińska nazwa płaskiej skały na brzegu Jeziora Genezaret, na której według najstarszej tradycji chrześcijańskiej Pan Jezus po swym zmartwychwstaniu przygotował śniadanie dla Apostołów. Oznacza ona po prostu stół Chrystusa. Wydarzenie to opisuje św. Jan Ewangelista w ostatnim rozdziale swojej Ewangelii.