Każdy z nas ma swoją drogę życia, i nie jest ona prosta ani łatwa. Te ludzkie drogi splatają się, plączą, często giną w mrokach codzienności, przeciwnościach losu, wątpliwości serc… Potrzebujemy Światła, Światłości prawdziwej, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi (J 1, 9). Ona pozwala się znaleźć, na przykład w tajemnicach Różańca świętego.

1. Najświętszy między pokutnikami - Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Ewangelia według św. Mateusza 3, 13-17

Jan Chrzciciel nawoływał ludzi do pokuty. Wielu z jego wezwania skorzystało. Także Jezus wszedł do wód Jordanu jak wszyscy inni pokutnicy. Nie wyznawał jednak grzechów, bo ich nie miał. Jan wzbraniał się przed ochrzczeniem Jezusa, ale po rozmowie z Nim ustąpił. Wtedy głos z nieba przemówił nad Tym, który nie potrzebował pokuty, ale solidarnie z grzesznikami ją czynił: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Pełnienie woli Ojca podporządkowało Syna Bożego człowiekowi. Również i my powinniśmy odważnie podjąć pokutę, czyli wyznać swoje grzechy przed Bogiem we wspólnocie Kościoła. Każde wyznanie ich to świadectwo życia w światłości.

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, abyśmy umieli być posłuszni Twojej woli tak, jak był jej posłuszny Twój Syn, gdy przyjmował chrzest z rąk Jana. Wiemy, że i nad nami otwarło się niebo, gdy otrzymaliśmy dar Chrztu świętego, i że otwiera się ono zawsze, gdy otrzymujemy odpuszczenie grzechów. Dobry Boże, pomóż nam przyjmować wszystko, co nas spotyka w życiu, i naucz nas hojności oraz wzajemnego służenia i ustępowania sobie. Amen.

 

2. Pierwszy cud dla młodych zakochanych – cud na weselu w Kanie Galilejskiej

Ewangelia według św. Jana 2, 1-11

Małżeństwo jest obrazem zaślubin Boga z ludzkością i Chrystusa z Kościołem. To podczas wesela w Kanie Jezus po raz pierwszy objawił swą chwałę – Boską moc. I uwierzyli weń Jego uczniowie. On wiedział, że na początku małżeńskiej drogi u nowożeńców nie powinno być zakłopotania i smutku. Dlatego cudownie zaradził brakowi wina. Maryja swą prośbą jakby przyspieszyła Jezusową godzinę. Nadchodził bowiem czas głoszenia Królestwa Bożego i czas działania cudów. I choć godzina męki Jezusa jeszcze nie nadeszła, to jednak bliskie już było odkupienie człowieka. Najświętsza Matka zdradza nam sekret szczęścia: czynić wszystko, co Jezus nam powie!

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, abyśmy umieli zaradzić przynajmniej niektórym brakom w naszej rodzinie (małżeństwie) oraz naprawić to, co być może już dawno się popsuło. Niech nie braknie nam odwagi do przyznania się przed sobą, że mamy wiele braków. Przed Tobą, Boże, pragniemy pokornie wyznać, że do wzrastania w świętości potrzebujemy Twojej łaski. Daj nam zrozumieć, że mamy więcej się modlić i wraz z Maryją zawsze ufnie Cię prosić. Amen.

 

3. Obiecane błogosławieństwo i Królestwo – głoszenie Królestwa Bożego

Ewangelia według św. Mateusza 5, 1-12

Z Kazania na Górze dowiadujemy się od Jezusa, co w życiu jest najważniejsze. Człowiek może znaleźć szczęście, jeśli ma czyste serce, jeśli jest miłosierny, cichy, ubogi, jeśli płacze, jeśli doświadcza prześladowań, smutku, urągania, a nawet głodu, i jeśli pragnie sprawiedliwości. Słowa te przeczą naszemu wyobrażeniu o szczęściu. Chrystusowe Królestwo rządzi się innymi prawami niż nasze. Śmierć nie niszczy w nim niczego i nie szkodzą mu złodzieje, mole czy rdza! W Jego Królestwie panuje radość prawdziwa, bo wieczna! Jezus każdemu człowiekowi ofiarowuje łaskę potrzebną do osiągnięcia tego Królestwa. On i dziś wskazuje nam zasady, jakimi winniśmy kierować się w życiu: miłość, miłosierdzie i przebaczenie naszym winowajcom.

Wszechmogący Boże, daj nam siły, abyśmy żyli mądrze i roztropnie, i byśmy zasłużyli na nagrodę w Twoim Królestwie. Niechaj się nie bogacimy przy pomocy oszustwa, wyzysku czy kłamstwa. Naucz nas dzielić się z głodnymi i potrzebującymi tym, co mamy. Prosimy Cię, nie pozwól, abyśmy zapomnieli, że wszyscy jesteśmy Twoimi dziećmi, powołanymi do Twego Królestwa. Amen.

 

4. Świetlane wydarzenie na górze Tabor- cudowne przemienienie Pana Jezusa

Ewangelia według św. Mateusza 17, 1-8

Pan Jezus zabrał na wysoką górę Apostołów: Piotra, Jakuba i Jana. Tam przemienił się na ich oczach i w ten sposób wlał w nich swe światło. Ich oczy zobaczyły Go jako Syna Bożego, a ich uszy usłyszały, jak rozmawiali z Nim Mojżesz i Eliasz. Głos z nieba wezwał ich: Jego słuchajcie! Również i my mamy słuchać Jezusa, zarówno wtedy, gdy On głosi nam Ewangelię o radości nieba, jak i wtedy, gdy mówi o trudach, które musimy pokonać, aby osiągnąć Królestwo. Wszystko jest dla naszego dobra! Jezus mówi prosto: Uwierzcie, że kocham was nawet wówczas, gdy wymagam trudu.

Panie Boże, Ty wiesz, że wolimy być z Jezusem na Górze Przemienienia niż doświadczać ciemności i utrapień; że chętnie rozbijamy namioty na górze światła, a uciekamy z ciemności drogi krzyżowej. Pomóż nam zrozumieć, że również trudne doświadczenia są w Twoich planach i mają dla nas znaczenie zbawcze, bo prowadzą nas do Ciebie. Niech nigdy się nie zniechęcimy, idąc za Tobą. Spraw, abyśmy nie lękali się Twoich planów, lecz byśmy pozwolili się zaprowadzić tam, dokąd Ty zechcesz nas zaprowadzić. Amen.

 

5. Świadectwo miłości do końca i pokarm dający życie wieczne – ustanowienie Najświętszej Eucharystii

Ewangelia według św. Mateusza 26, 26-28

Eucharystia jest ofiarą i ucztą. Jest Wielkim Czwartkiem, Wielkim Piątkiem i Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego, równocześnie unaocznionymi w liturgii. Wieczerza celebrowana z Apostołami trwała całą noc i przebiegała według ustalonego rytuału. Spożywanie chleba nie kwaszonego przypominać miało o niewoli egipskiej, a picie wina o obietnicy Ziemi Obiecanej. W błogosławieństwie chleba i kielicha wina tkwił kulminacyjny punkt uczty paschalnej. Nad nimi Jezus odmówił dziękczynienie i powiedział: To jest Ciało moje, to jest moja Krew. Spożywać Chleb Eucharystyczny i pić kielich znaczy wchodzić w sakramentalną relację ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. Wtedy człowiek napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały, godzi się na Jezusową logikę życia, śmierci i zmartwychwstania.

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, abyśmy zawsze wystrzegali się grzechu. Niech owocnie uczestniczymy w Eucharystii i niech często korzystamy z Twojego zaproszenia przyjęcia Ciebie do naszych serc. Rozbudzaj w nas chęć i gotowość służenia naszym bliźnim tak, abyś mógł powiedzieć o nas: To jest Ciało moje, gdy jako jedna wspólnota ożywieni będziemy Twoim duchem miłości braterskiej. Niech przyjmujących Twoje Ciało i Krew Duch Święty zespoli w jedno. Amen.