Denar – Boskie i ludzkie prawo - 22 X 2017
29. Niedziela zwykła
Ewangelia: Mt 22, 15-21
Faryzeusze i Herodianie sprzymierzyli się w intrygach przeciw Jezusowi i przygotowali pułapkę na Niego.
Chcieli pozbawić Go zaufania i sympatii ludu, pytając: Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? I to w sytuacji, kiedy Naród Wybrany żył pod okupacją rzymską. Pan poznał ich obłudę i zapytał: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?
Człowiek należy do Boga i świata. Od Stwórcy otrzymał życie i Jemu należy się cześć, chwała i miłość. Królestwo Boże i cezar-państwo nie wykluczają się wzajemnie. Na rzecz jednego i drugiego można działać dobrze i bez konfliktu interesów. Pierwsi chrześcijanie szanowali ład państwa, modlili się za cezara, ale nie modlili się do niego. Uznawali władzę i bez sprzeciwu płacili słuszne podatki. Dobrze też wypełniali obowiązki obywatelskie, ale wiedzieli, gdzie jest granica wolności człowieka! Służyli państwu w takiej mierze, w jakiej dało się to pogodzić z odpowiedzialnością przed Bogiem. Dzisiaj także uczniowie Jezusa angażują się aktywnie w tworzenie i w zachowywanie ładu i porządku w społeczności, w której żyją.
Kiedy państwo nie zezwala na oddanie Bogu tego, co się Mu należy, a czynami obraża Jego obraz, tj. człowieka, wówczas ten musi podjąć decyzję, po czyjej stronie się opowiada. Człowiek w swej wielorakiej aktywności religijnej i świeckiej jest zawsze własnością Boga. Władza polityczna ma za zadanie oddać człowieka Bogu na płaszczyźnie politycznej, a władza religijna na płaszczyźnie religijnej. Człowiek, wiedząc, czyją jest własnością, powinien bronić się przed pragnącymi zagarnąć własność Boga. Nikomu nie wolno manipulować człowiekiem – ani władzy świeckiej, ani religijnej – w celu jego zawłaszczenia. Wszystko, kim jesteśmy i co posiadamy, należy do Boga i bywa tak, że dajemy Mu coś przez cezara, innym razem bez niego, a kiedy indziej wbrew niemu! Słuchajmy władzy politycznej, płaćmy słuszne podatki i oddajmy jej należne powinności. Nie słuchajmy, gdy ta handluje wolnością i nie szanuje Boga, życia i człowieka. Słuchajmy wtedy głosu sumienia.
