Matka szczęśliwa niesie w swych ramionach Boga, skrytego pod zasłona ciała; w czystych objęciach tuli swe Dziecię, pocałunkami obsypuje Syna, który jest w pełni Bogiem i człowiekiem. (Z hymnu brewiarzowego) 

4. Niedziela zwykła;
Ewangelia: Łk 4, 21-30

Zachowanie Jezusa może zadziwiać. Nie postępuje On jak ktoś, komu zależy na pozyskaniu słuchaczy. Nie przyciąga ich przyjemnymi dla ucha słowami. Dziwili się, lecz można by zdziwienie zamienić w podziw przy odrobinie sprytu czy zmysłu socjotechnicznego. Może odrobina spolegliwości wobec rodaków?

3. Niedziela zwykła;
Ewangelia: Łk 1, 1-4; 4, 14-21

Ewangelista Łukasz oświadczył, że zbadał dokładnie wszystko, co przekazali naoczni świadkowie o Jezusie – słudzy słowa w Kościele. On wykonał pracę badawczą i postanowił po kolei opowiedzieć o Jezusie jakiemuś dostojnemu Teofilowi.

W mesjańskim programie Chrystusa, który jest zarazem programem królestwa Bożego, cierpienie jest w świecie po to, ażeby wyzwalało miłość, ażeby rodziło uczynki miłości bliźniego, ażeby całą ludzką cywilizację przetwarzało w „cywilizację miłości”. ( św. Jan Paweł II, Salvifici doloris, 30)

Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Łk 6, 27-28