29. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mk 10, 35-45

W drodze do Jerozolimy Jezus przepowiada swoją mękę i śmierć. Być może oczekuje odrobiny współczucia od bliskich uczniów. Zamiast tego dwaj z nich, Jan i Jakub, proszą o pierwsze miejsca w Jego Królestwie. Jan jest człowiekiem uczucia, serca, osobą wrażliwą, przejrzystą, kontemplacyjną. Jakub to człowiek intelektu, ceniący porządek doktryner. Obaj są odważni, mają silny temperament. A także ambicje i może zbyt wygórowane oczekiwania.

27. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mk 10, 2-16

Czy wolno mężowi oddalić żonę? – zapytali faryzeusze Jezusa. Celem takiego pytania było wystawienie Jezusa na próbę, zmuszenie Go do opowiedzenia się po stronie jednej ze szkół rabinistycznych i zajęcie stanowiska w toczącej się dyskusji dotyczącej powodów, które usprawiedliwiałyby oddalenie żony.

25. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mk 9, 30-37

Druga zapowiedź męki Jezusa następuje po Jego przemienieniu na górze Tabor oraz po cudownym uzdrowieniu epileptyka, a więc po wydarzeniach, w których uczniowie doświadczali Jezusa jako Boga mocnego. Zaraz po tym Jezus chowa się przed tłumami, bo pragnie pouczać swoich najbliższych uczniów, dając im tłumaczenie swojej męki. Jezus liczy, że przynajmniej oni to zrozumieją. Ale oni jednak nie rozumieli tych słów i bali się Go pytać.

23. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mk 7, 31-37

Misją Jezusa jest szukać i zbawić to, co zginęło. Pan nie przyszedł do sprawiedliwych, ale do tych, którzy się źle mają. I dlatego z upodobaniem Jezus udaje się do celników, przyjmuje jawnogrzesznice, pochyla się nad chromymi i trędowatymi. Nikim się nie brzydzi, nikogo nie odrzuca.

21. Niedziela zwykła

Ewangelia: J 6, 54. 60-69

W Kanie Galilejskiej spotykamy małą wspólnotę pierwszych uczniów zgromadzonych wokół Jezusa. Jest to początek tworzenia wspólnoty z osób, które już wcześniej się znały, których łączyły więzi rodzinne lub przyjacielskie.