29. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mt 22, 15-21

W publicznej działalności Jezus niejednokrotnie stawiał czoło rozmaitym prowokatorom. Prowokacja z dzisiejszej Ewangelii jest najbardziej niebezpieczna, gdyż dotyczy relacji religia–polityka: Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Jeżeli Jezus odpowie pozytywnie, poprze znienawidzonego wroga, jeśli zaś negatywnie, opowie się przeciw władzy. Formułując to pytanie, pytający oczekują od Jezusa odpowiedzi negatywnej. Przypuszczają, że poprze walczących o wolność Żydów.

27. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mt 21, 33-43

Przygotowanie winnicy jest pracą wymagającą ogromnej cierpliwości, roztropności, poświęcenia i trudu. Ogrodnik musi znaleźć odpowiedni teren, z dobrą glebą, dostatecznie nasłoneczniony. Wybrać odpowiednie szczepy krzewu winnego, przygotować rolę i ją nawodnić. Wybudować ogrodzenie, wieże i wreszcie tłocznię, w której uzyskuje się wino – bo przecież ono jest celem tych wszystkich zabiegów. Rolnik podejmuje je z wielką radością i nadzieją na przyszłe zbiory. Zapewne opisana w Ewangelii winnica przynosiła wystarczająco dużo owoców dla robotników i na „zapłatę” dla właściciela winnicy.

25. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mt 20, 1-16a

Przypowieść o zaproszonych do pracy w winnicy ukazuje hojność Boga. Właściciel winnicy (Bóg) w każdej chwili dnia wychodzi na rynek, aby zatrudnić oczekujących na pracę bezrobotnych. Nie patrzy na zegarek. Nie przygląda się „referencjom” i rekomendacjom. Można by nawet powiedzieć, że lubi zatrudniać tych, którzy nie mają dobrych referencji: celnicy, jawnogrzesznice, złodzieje, mogą się okazać „idealnymi” robotnikami w Jego winnicy (A. Pronzato).

23. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mt 18, 15-20

Księga Rodzaju opisuje historię dwóch braci – Kaina i Abla. Ukazuje, jak brak czujności, wrażliwości i zazdrość prowadzą do zniszczenia relacji, a w opisanej historii – do zabójstwa brata. Bóg zatroskany o Abla pyta Kaina: Gdzie jest twój brat? Na co on odpowiada: Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego? (Rdz 4, 10).

21. Niedziela zwykła

Ewangelia: Mt 16, 13-20

Pod Cezareą Jezus pyta uczniów, za kogo uważają Go ludzie. Tym pytaniem chce uzewnętrznić nurtujące ich myśli. Bada również, w jakich kategoriach jest odbierany. Słuchacze Jezusa widzą w Nim proroka na miarę Jana Chrzciciela, Eliasza czy Jeremiasza, człowieka, który przyszedł w imię Boże. To samo pytanie Jezus stawia uczniom, aby poprzez nie wyjaśnić istotę wzajemnych relacji. Pragnie, by od poznania przeszli do głębszej zażyłości, bliskości, przyjaźni z Nim.