Idź, a gdzie będziesz, rozszerzaj nabożeństwo do Serca Jezusowego – tymi słowami pożegnał swoją dotychczasową penitentkę ks. Antoni Nojszewski, wręczając jej niewielki oleodruk – wizerunek Maryi i Dzieciątka Jezus z wyraźnie przedstawionym sercem.

Szczęśliwi, których serca są czyste, czyli wolne od zła. Szczęśliwi pełni bojaźni, aby nie urazić Boga najmniejszym grzechem. Ale i szczęśliwi grzesznicy, którzy doświadczając poniżenia z powodu własnego grzechu, uciemiężeni nim uciekają się do Boskiego Serca, szukając uzdrowienia, uwolnienia, oczyszczenia...

Do elementów wyróżniających grupy religijne należą obok postaci założyciela, czasem stroju, także własne modlitwy. Ta praktyka jest dość powszechna. Marianie np. mają swoją modlitwę Poświęcenie się Maryi, franciszkanie – Wielbimy Cię, jezuici – Przyjmij, Panie, wolność moją. Ruchy religijne, jak neokatechumenat czy Odnowa w Duchu Świętym mają swój prywatny repertuar pieśni.

Każdy kiedyś czegoś szukał. Może jakiejś zgubionej rzeczy, bardziej lub mniej cennej. A może kogoś? Są tacy, co szukają igły w stogu siana – nie do pozazdroszczenia – albo tacy, co szukają dziury w całym, a to chyba jeszcze gorzej…

W ostatnich dekadach zmiany w sposobach komunikowania za pomocą mediów dokonują się niebywale szybko. Bez wątpienia wpływają one również na przemiany w postrzeganiu spraw codziennego życia, w tym religii, duchowości, modlitwy.