Krajowy Sekretariat AM nawiązał kontakt z drugą misyjną wspólnotą Sióstr Karmelitanek – tym razem w Kazachstanie, w Oziornoje. Dotąd utrzymywaliśmy więź z Karmelitankami w dalekiej Syberii, w Usolu. Łączy nas troska o rozwój Królestwa Jezusa. Siostry Karmelitanki swoją modlitwą i ofiarą ożywiają serca ludzi w kraju, który tak brutalnie poddawano ateizacji. Za wszelką cenę usiłowano wyrwać z serc Rosjan wiarę w Boga. Obecność Sióstr jest obecnością Kościoła. Swym życiem oddanym Bogu dają świadectwo, że istnieje inny, duchowy świat, umożliwiając ludziom udział w rekolekcjach, skupieniach i rozmowach o wierze i istnieniu Boga, który jest Miłością.

We wrześniowym numerze Posłańca Serca Jezusowego oprócz komentarzy do niedzielnych czytań polecamy słowa Benedykta XVI wygłoszone podczas tegorocznej pielgrzymki do Chorwacji, przypominającego o roli rodziny chrześcijańskiej w obliczu szerzącego się zeświecczenia. Św. Cezary z Arles w refleksji patrystycznej Kazanie to zwierciadło pouczy, jak przyjmować z cierpliwością kazania jako duchowe lekarstwo. W Obietnicy Dziewiątej Jezus zapewni wszystkich o łaskach za okazywaną Mu cześć w naszych domach.

14 VIII przypada 70. rocznica śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego, który fascynuje przez swoje szaleństwo jako „Rycerz Niepokalanej”.

Powiedzieliśmy poprzednim razem za Katechizmem Kościoła Katolickiego, że "człowiek może zapomnieć o tej «wewnętrznej i życiodajnej łączności z Bogiem»¹, może jej nie dostrzegać, a nawet wprost ją odrzucać"². Dodałem też od siebie, że ci ludzie najczęściej bez własnej winy nie dostrzegają, że są wewnętrznie złączeni z Panem Bogiem, który jest jedynym i ostatecznym źródłem nawet ich fizycznego życia.

Dusze gorliwe dojdą szybko do doskonałości

Św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690) w liście nr 140 Do jej spowiednika napisała: Nie wiem, czy jest jakieś inne ćwiczenie w życiu duchowym, które bardziej pomagałoby wznieść duszę w krótkim czasie do najwyższej doskonałości i dało jej zasmakować prawdziwych słodyczy, niż to, znajdujące się na służbie Jezusa Chrystusa.(...) Nie ma na świecie nikogo, kto by nie otrzymał pomocy z nieba, jeśli posiada prawdziwie wdzięczną miłość do Jezusa Chrystusa, okazywaną Mu przez nabożeństwo do Jego Najświętszego Serca.