4. Niedziela Wielkanocna; 

Ewangelia według św. Jana 10, 11-18

Ewangelia 4. Niedzieli Wielkanocnej wprowadza nas w samo centrum tajemnicy paschalnej. Tymczasem przywykliśmy określać ten fragment jako Jezusową przypowieść o dobrym pasterzu, przy czym jest sprawą jasną, że odnosi się ona do Niego samego.

Rostków jest dziś małą wioską, która uniknęła industrializacji, położoną w odległości czterech kilometrów od Przasnysza, między Warszawą a wybrzeżem Bałtyku. Mały kościół parafialny zajmuje miejsce dawnego drewnianego oratorium rodziny Kostków. Obok niego pusty teren – tam niegdyś stał rodzinny dom Stanisława Kostki.

Z powodu dwóch okresów: jednego, który trwa obecnie, wśród pokus i doświadczeń tego życia, i drugiego, który kiedyś nastąpi, czasu radości i bezpieczeństwa, postanowiono obchodzić dwa okresy: poprzedzający Wielkanoc i następujący po niej.

2. Niedziela Wielkanocna
Ewangelia według św. Jana 20, 19-31

Wieczorną porą za zamkniętymi drzwiami Wieczernika obecna była niekompletna wspólnota Apostołów. Panowała niepewność co do ich przyszłości, serca biły im niespokojnie i dominował lęk.

Intencja powszechna:
Aby odpowiedzialni za idee i sposób zarządzania w gospodarce mieli odwagę odrzucać gospodarkę wykluczającą i by potrafili otwierać nowe drogi.