Czy wydarzenia sprzed pięciuset lat, a dotyczące jednej tylko osoby mogą mieć wpływ na nasze dzisiejsze decyzje i postanowienia? Czy rzeczywiście rana odniesiona przez młodego rycerza Iñigo w bitwie o Pampelunę mogła zdecydować o losach nas współczesnych? I czy aby na pewno splot niezwykłych wydarzeń pomiędzy Niebem a Ziemią, krzyżem a mieczem mogły zadecydować o kształcie Kościoła i jego posłannictwu?! Jak potoczyłyby się losy wspólnoty chrześcijańskiej, gdyby zabrakło tej jednej, drobnej, a jakże cennej książeczki – Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli? Jak potoczyłyby się świat, gdyby w jego historii nie pojawiło się Towarzystwo Jezusowe?

Ratunek nadszedł niespodziewanie 20 maja 1521 r. Niespodziewanie nawet dla rycerza, który cudownie uniknął śmierci, choć został - zbawiennie dla nas -okaleczony. To lekcja wyjątkowa, która z giermka pełnego ziemskich ideałów stworzyła żołnierza Jezusa Chrystusa, spoglądającego odtąd jedynie w kierunku Nieba.

Fascynująca historia założyciela Zakonu Jezuitów nie tylko pozwoli znaleźć odpowiedzi na powyższe pytania, ale też sama z siebie zada pytania, na które sami musimy znaleźć odpowiedzi. To nie tylko planszowa przygoda ale również kontemplacja istoty zagadnień religijnych, na które wcale, niekoniecznie jesteśmy gotowi.

Henryk Sienkiewicz zapytał w swej powieści: Quo vadis? Święty Ignacy Loyola wieki wcześniej nie tylko odpowiedział na pytanie Dokąd kroczysz?, ale też podał powód dlaczego i jak to można uczynić! Nie tylko czerpiąc ze swego oświecenia, ale mając za przykład świętych, jak Franciszek z Asyżu czy Dominik.

12 marca 2022 r. obchodziliśmy 400-lecie kanonizacji św. Ignacego i choć jubileusz zakończył się 31 lipca 2022 r., w liturgiczne wspomnienie świętego, ale jako jezuici wciąż chcemy dzielić się cząstką naszej duchowości i nadal cieszyć się z okazji wspomnianych rocznic. Duchowość św. Ignacego, znana jako „ignacjańska”, zawarta w książeczce Ćwiczeń duchowych, uczy nas bycia „kontemplatywnymi w działaniu”. Może właśnie dlatego teraz czas jest na działanie… Na zakończenie obchodów postanowiliśmy jako polscy jezuici w Melbourne, w ramach Australijskiej Prowincji Towarzystwa Jezusowego, stworzyć grę planszową o naszym założycielu. Ma ona tytuł: Ignacy Loyola. Rycerz i Pielgrzym. Jej pomysłodawcą jest Mariusz Han SJ, który we współpracy z wieloma jezuitami z Polski i Australii, ale także i osobami świeckimi stworzył grę w pudełku z dwiema planszami. Na nich można rozegrać podwójną grę, której bohaterem jest św. Ignacy. Na pierwszej planszy grający przemieszczają się do ostatecznego celu życiowej przygody, jakim jest Niebo. Nie wygrywa jednak ten, kto dotrze tam pierwszy, ale ten, kto zdobędzie najwięcej punktów nazwanych AMDG. Są to pierwsze litery łacińskiego hasła i pragnienia, jakim żył św. Ignacy: Ad Maiorem Dei Gloriam - „Na Większą Chwałę Bożą”. Odwiedzając kolejne miasta, grający poznają życie Rycerza i Pielgrzyma, wraz z nim przeżywają rozliczne przygody i zdobywają przy tym punkty. Przed grającymi stają też pytania sprawdzające poziom ich religijnej wiedzy oraz propozycje rozmowy o współczesnym świecie. 

Druga plansza przeznaczona jest dla koneserów gier planszowych, bo jest znacznie trudniejsza. Wzorowana na znanej w Polsce grze pt. Miś Wojtek, ta gra prowadzi uczestników przez miejsca, gdzie żył i działał św. Ignacy. Wygrywa ten, kto zbierze więcej kompletnych zestawów kart. Gra ma zainteresować młodzież „duchowością ignacjańską”, która pomaga być prawdziwie wolnym i szczęśliwym, będąc rozmodlonym, czyli kontemplatywnym w działaniu. 

Zapraszamy zatem do wspólnej zabawy!

Więcej informacji o grze będzie można znaleźć na oficjalnej stronie gry: loyola-rycerz-pielgrzym.com