W Czechowicach – Dziedzicach, w jezuickiej parafii św. Andrzeja Boboli, odbyło się w dniach od 20 do 23 października 2023 roku doroczne skupienie Apostolstwa Modlitwy. Poprowadził je ks. Stanisław Groń SJ  z Krajowego Sekretariatu Apostolstwa Modlitwy w Krakowie. Ksiądz Stanisław przybył na zaproszenie ks. proboszcza Pawła Pasierbka SJ oraz pani animatorki Haliny Olek, odpowiedzialnej za to ognisko modlitewne.

Nasze skupienie rozpoczęliśmy w piątek uczestnictwem w Drodze krzyżowej w parafialnym jezuickim kościele. Brało udział w tym nabożeństwie ponad 40 osób. We wstępie do rozważań ks. Stanisław powiedział: Panie Jezu, pragniemy ze czcią rozważać Twoją bolesną mękę, otwierać się na owoce krzyża i uczyć się ofiarnej miłości do każdego człowieka. Staramy się dobrze żyć, a to oznacza dla nas iść za Tobą, towarzyszyć Ci w drodze krzyżowej, ale i w chwale Twego Zmartwychwstania. Prosimy, napełnij nasze serca światłem Twojego Ducha, abyśmy naśladując Ciebie w Twojej ostatniej ziemskiej drodze, poznali cenę naszego odkupienia i stali się godnymi udziału w owocach Twojej męki, śmierci i zmartwychwstania. Niech ta Droga krzyżowa, odprawiana i przeżywana przez nas w kościele pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli, patrona Polski, podczas naszego dorocznego skupienia, rozjaśni nasze życiowe drogi kroczenia za Tobą i umocni nas tak, aby coś w nas się zmieniło na lepsze i aby skutecznie przemieniło się nasze serce.

Uczestnicy nabożeństwa słuchali w skupieniu rozważań dotyczących poszczególnych stacji i śpiewali: Któryś za nas cierpiał rany, a delegacja z krzyżem i świecami przechodziła z wolna od stacji do stacji.

W tym dniu uczestniczyliśmy też w wieczornej Eucharystii w kościele parafialnym. Był ona sprawowana przez ks. Stanisława, gościa z Krakowa. Uczestnicy liturgii Mszy św. wysłuchali kazania będącego praktycznym komentarzem do Ewangelii św. Łukasza 12, 1-7. Kaznodzieja zachęcał  w nim: abyśmy w życiu wystrzegali się kwasu faryzeuszów, tj. obłudy i zakłamania, które zawsze pragną wedrzeć się do naszych serc i postaw. Motywował nas do życia w prawdzie i zachęcał, abyśmy w naszym codziennym działaniu mieli zawsze dobrą intencję, a w świetle Bożego słowa przez nas rozważanego potrafili prosili o Bożą modrość i sprawiedliwość dla nas i dla naszych bliźnich, bo tak żyjąc, lepiej poznamy prawdę o sobie samych. Kaznodzieja uwrażliwiał na to, byśmy byli też czujni wobec ducha złego, który może niszczyć nasze serca. Powinniśmy też zawsze być poddani Duchowi Świętemu i wtedy będą  nasze relacje wzbogacać się o miłość, zaufanie i jedność w naszych wspólnotach domowych i kościelnych.

W drugim dniu naszego skupienia, w sobotę, uczestnicy zobaczyli na ekranie w sali konferencyjnej stronę internetową Apostolstwa Modlitwy: www.ampolska.co i zapoznali się z jej układem graficznym, działami i materiałami formacyjnymi. Biorący udział w skupieniu wysłuchali też kilku konferencji, między innymi: Jak przeżywać pierwsze piątki miesiąca i powody, dla których warto to czynić. Prelegent przypomniał, że jest to zawsze spotkanie z żywym Bogiem. Wysłuchaliśmy też fragmentu kazania św. Ambrożego biskupa o Kainie i Ablu, pt.: Modlić się należy szczególnie za całe ciało Kościoła. Po jego odczytaniu prelegent mówił o konieczności nowego przymierza między młodym i starszym pokoleniem i w tym celu odczytał  homilię papieża Franciszka, wygłoszoną na Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. W niej to Papież  powiedział między innymi: Myślę też o osobach starszych i dziadkach, którzy już przeszli długą drogę w życiu i jeśli spojrzą wstecz, widzą bardzo wiele pięknych rzeczy, jakie udało im się osiągnąć, ale także porażki, błędy, coś, co – jak mówią – „gdybym zawrócił, nie uczyniłbym tego ponownie”.  Ojciec Święty kontynuował: Myślę o dziadkach: jakże piękne są te bujne drzewa, pod którymi dzieci i wnuki budują własne „gniazda”, uczą się atmosfery domu i doświadczają czułości uścisku. Chodzi o wspólne wzrastanie: zielone drzewo i maluczcy, którzy potrzebują gniazda, dziadkowie z dziećmi i wnukami, starsi z młodymi. Bracia i siostry, potrzebujemy nowego przymierza między młodymi a starymi, aby soki tych, którzy mają za sobą długie doświadczenie życiowe, nawadniały pędy nadziei tych, którzy dorastają. W tej owocnej wymianie uczymy się piękna życia, budujemy braterskie społeczeństwo, a w Kościele umożliwiamy spotkanie i dialog między tradycją a nowością Ducha.

Po zakończeniu konferencji uczestnicy skupienia udali się do kościoła parafialnego, gdzie o godzinie 15:00 odmówili Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a potem miało miejsce nabożeństwo uwielbienia z indywidualnym błogosławieństwem Najświętszego Sakramentu. Podczas błogosławieństwa członkowie AM wypowiadali przed Jezusem eucharystycznym swe prośby i dziękczynienia.

W kazaniu wygłoszonym podczas wieczornej Eucharystii  w oparciu o tekst Ewangelii  Łk 12, 8-12 ks. Stanisław Groń SJ  powiedział: Faryzeusze nie tęsknili za prawdziwym dobrem, zagłuszyli bowiem w sobie poczucie zła i grzechu i nie otwierali się na słowo Boże. Kaznodzieja podjął też temat grzechu przeciwko Duchowi Świętemu i powiedział: Człowiek popełniający ten grzech wie, co jest dobrem, ale nie chce zmienić swojego życia i z premedytacją czyni zło. Tak źle żyjąc, idzie pod prąd Duchowi Świętemu, który go nakłania do dobrej zmiany. Taki grzesznik upiera się przy złu, które czyni, i dlatego ten grzech nie jest odpuszczony przez Boga. Nie jest odpuszczony nie dlatego, że Bóg nie chce go odpuścić, tylko dlatego, że taki grzesznik nie chce prosić o Jego przebaczenie. Jezus poucza nas o tym grzechu, ażeby wzbudzić w nas czujność, staranie i troskę o nasze zbawienie. Powinniśmy zawsze zwalczać ochotę do złego czynu i nie trwać w grzechu, aby nie przywyknąć do niego. Kaznodzieja przypomniał też katechetyczne sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu.

Podczas tej Mszy św. wielu uczestników skupienia przystąpiło do Sakramentu chorych, którego udzielali: ks. proboszcz Paweł Pasierbek SJ i ks. Stanisław Groń SJ. Jezuita z Krakowa głosząc kazanie, przypomniał o skutkach sakramentu namaszczenia, który: umacnia chorego, dodaje odwagi i pokój, aby mógł on przezwyciężyć trudności związane ze stanem choroby, z bólem fizycznym, osamotnieniem i doświadczeniem podeszłego wieku. Sakrament ten – mówił kaznodzieja – odnawia też ufność i wiarę w Boga i odpuszcza grzechy. Pozwala spojrzeć na sytuację cierpienia, aby łatwiej się z nią zmierzyć i w wolności serca, oddając Bogu przyszłość. Przez łaskę tego sakramentu chory otrzymuje siłę i dar głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa. Kaznodzieja przypomniał też słowa św. Jakuba zapisane w Biblii: Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5, 14-15).

Wieczorem po Eucharystii w salce pod kościołem miała miejsce radosna agapa, którą przygotowała wraz z paniami z Apostolstwa Modlitwy pani animatorka Halina Olek. Ciasto domowego wypieku przynieśli uczestnicy spotkania. Było wiele ciekawych rozmów i ożyły też dawne wspomnienia osób i zdarzeń mających miejsce w tej parafii, między innymi wspólnych pielgrzymek do świętych miejsc.                  

Niedziela była ostatnim dniem skupienia i zakończyła je ranna Eucharystia. Podczas kazania, które nawiązywało do odczytanej Ewangelii św. Mateusza 22, 15-21 kaznodzieja przypomniał, że człowiek wiedzący, czyją jest własnością (a jest własnością Boga), powinien bronić się przed ludźmi pragnącymi zagarnąć własność Boga. Nikomu nie wolno manipulować człowiekiem, ani władzy świeckiej, ani religijnej w celu jego zawłaszczenia. Ksiądz Groń zaapelował: Słuchajmy władzy politycznej, płaćmy słuszne podatki i oddajmy jej należne powinności. Nie słuchajmy jej, gdy handluje wolnością i nie szanuje Boga, życia i człowieka. Słuchajmy wtedy głosu sumienia.

Zebrani na skupieniu zapoznali się dokładnie z treścią papieskich intencji na rok 2024. Ksiądz Stanisław wskazał na konieczność modlitwy nie tylko w sprawach własnych i naszych bliskich, ale także w ogólnych intencjach polecanych przez papieża Franciszka wszystkim wierzącym, a w szczególności nam, członkom AM.  Dowiedzieliśmy się też o nadchodzącym Jubileuszu 350. rocznicy objawień Serca Jezusowego św. Małgorzacie Marii Alacoque w klasztornej kaplicy sióstr wizytek w  Paray-le-Monial we Francji 27 grudnia 1673 roku. Było to pierwsze z tzw. wielkich objawień Serca Jezusowego. W tym roku w grudniu będziemy więc obchodzić rocznicę tego pierwszego objawienia Serca Bożego siostrze powołanej przez Boga do przypomnienia ludziom Jego nieskończonej miłości. Przywołany został przez ks. Gronia także inny jubileusz, który rozpocznie się w grudniu 2024 roku, mianowicie 180. rocznica powstania we Francji Apostolstwa Modlitwy, znanego także jako Papieska Światowa Sieć Modlitwy. Kończąc to sprawozdanie, bardzo serdecznie dziękuję  Apostolstwu Modlitwy, a  ks. Proboszczowi, pani animatorce Halinie Olek oraz wszystkim moim współbraciom z ks. Sewerynem Wąsikiem SJ,  Dyrektorem Domu Rekolekcyjnego na czele za gościnę i braterskie przyjęcie.