Paweł Apostoł w swoich listach pisał, że Jezus Chrystus dla nas stał się ubogi, aby nas swym ubóstwem ubogacić. Będąc Synem – równym Ojcu, uniżył się. Stał się Człowiekiem. Jego Serce jest najbardziej ubogie. Całkowicie zdany na Ojca, ogołocił samego siebie. Dlatego Ojciec Go wywyższył. Odbiciem Serca Jezusowego jest Serce Maryi, pokornej Służebnicy Pana, na której uniżenie wejrzał Bóg. To Serce ze względu na swe ubóstwo zostało napełnione wszelką łaską.

Droga ubóstwa serca, ogołocenia, absolutnego zdania się na Boga, to droga do szczęścia. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Szczęśliwi, którzy nie pokładają nadziei w sobie samym, lecz w Bogu. Szczęśliwi pozbawieni ludzkiej chwały, ukryci, znani jedynie Panu. Oni są prawdziwie ubogimi duchem. Serce ubogie, to serce dziecka – proste, oddane bez granic Temu, kto je stworzył. Serce ubogie, to serce bogate w pokorę. Ona przyciąga miłujące spojrzenie Boga i sprawia, że w ubóstwie jaśnieje wielkość człowieka – wolnego, całkowicie nakierowanego na Stwórcę, gotowego pełnić Jego dzieła.

Serce ubogie nie szuka swego, lecz pragnie wiernie wypełnić wolę Ojca. Ufa bezgranicznie Jemu i wie, że to, co On przygotował dla człowieka, jest najwyższym dobrem. Jezus – najdoskonalej ubogi duchem – modlił się w Ogrójcu: Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja! Zdanie się na wolę Ojca doprowadziło Go do najwyższego ogołocenia, wyniszczenia, wreszcie śmierci, ale w ten sposób odniósł największe zwycięstwo! Wola Ojca zawsze prowadzi do zwycięstwa poprzez uniżenie i pokorę. Ubóstwo serca gwarantuje największe bogactwa w królestwie niebieskim.

Nie bój się naśladować twego Mistrza na drodze stawania się ubogim. Proś Go, abyś mógł być do Niego podobny. Proś Maryję, aby Ona kształtowała twoje serce, czyniąc je prawdziwie ubogim. Duch Święty, którego otrzymałeś we chrzcie i bierzmowaniu, jest twoim bogactwem. On chce wypełnić twoje serce darami swojej łaski. Serce ubogie, to serce radosne, rozradowane w Duchu, nieustannie gotowe przyjmować miłość i gotowe dawać ją bliźnim.

Każdy święty stał się prawdziwie ubogim. Przeszedł drogę oczyszczenia i ogołocenia z własnego „ja”, aby przyjąć pełnię Bożego daru. Jezus chce przemieniać nasze serca, aby stały się gotowe przyjmować Jego miłość i łaskę. Poddaj się Jemu – On zna przeszkody na drodze do zjednoczenia z Jego Boskim Sercem, które są w każdym z nas. On ma moc je pokonać i usunąć to wszystko, co jeszcze nie jest w nas ubóstwem. Oddaj się Jego Boskiemu Sercu i Sercu naszej Matki, aby twoje serce stawało się prawdziwie świątynią Ducha Świętego. Przyzywaj Ducha Świętego, abyś zapragnął wolności i ubóstwa, do jakich zostałeś stworzony i powołany w Chrystusie. Ubogi to ten, którego serce jest stale u Boga, blisko Niego, nakierowane na Niego, spragnione Jego miłości i gotowe ją przyjmować.