Szczęśliwi cisi, czyli łagodni – brzmi jedno z błogosławieństw wypowiedzianych w Kazaniu na Górze. Ten, który jest cichy i pokornego Serca, sam prowadzi nas do przyjęcia tego błogosławieństwa. Uczy, jak stać się podobnym do Niego. Duch, którego On nam posyła, przekonuje nas do głębi, że cichość i pokora nie są przeżytkiem, ale drogą do szczęścia. Współczesny świat rozumie łagodność jako słabość, tymczasem w Jezusowej łagodności ukryta jest wielka moc. Piekło boi się łagodnych.

Natan oświadczył Dawidowi: „Ty jesteś tym człowiekiem. To mówi Pan, Bóg Izraela: Ja namaściłem cię na króla nad Izraelem. Ja uwolniłem cię z rąk Saula. Dałem ci dom twojego pana…, oddałem ci dom Izraela i Judy, a gdyby i tego było za mało, dodałbym ci jeszcze więcej... Czemu zlekceważyłeś słowo Pana, popełniając to, co złe w Jego oczach? Zabiłeś mieczem Chetytę Uriasza, a jego żonę wziąłeś sobie za małżonkę…”.