3. Niedziela Adwentu

Ewangelia: J 1, 6-8. 19-28

W okresie Adwentu jedną z wiodących postaci, która przygotowuje nas do spotkania z przychodzącym Panem, jest Jan Chrzciciel – świadek światłości. Jest świadkiem, bo to on wskazał na Jezusa przychodzącego, aby przyjąć z rąk Jana chrzest: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. Jezus powie o sobie: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.

4 grudnia 2011 — II NIEDZIELA ADWENTU
„Oto wasz Bóg! Oto Pan przychodzi z mocą”

I czytanie Iz 40, 1–5. 9–11
Naród przebywa w niewoli. Bóg zapowiada, że sam poprowadzi go do ojczyzny, jak kiedyś wyprowadził go z Egiptu. A zatem Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana — bo oto przychodzi z mocą. Te słowa Kościół odnosi do pierwszego i drugiego przyjścia Chrystusa Pana na świat.

Niedziela Chrystusa Króla Wszechświata

Ewangelia: Mt 25, 31-46

W obrazie Sądu Ostatecznego Jezus odwołuje się do praktyki stosowanej przez pasterzy w Palestynie. Owce i kozły w ciągu dnia pasły się razem. Jednak na zakończenie dnia pasterze je rozdzielali. Kozły potrzebowały cieplejszego pomieszczenia, owce, które bardziej ceniono, wolały świeże powietrze. W pogańskich sennikach owce kojarzono z pomyślnymi wydarzeniami, zaś kozły z nieszczęściem (C. Keener). Sąd Ostateczny, który obejmie wszystkich – nie tylko chrześcijan – będzie symbolicznym aktem separacji, oddzielania. Jezus, Dobry Pasterz, ale także Sędzia, oddzieli owce od kozłów, dobro od zła, miłość od grzechu.

Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, Ty wezwałeś św. Ignacego do Towarzystwa Twojego Syna, aby zapalony Jego miłością rozpłomieniał umysły i serca do szukania większej Twojej chwały, aby większą służbę Twoją rozszerzał po całej ziemi, i ludowi Twojemu dał społeczność zakonną, odznaczającą się apostolską miłością w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. 
(z Prefacji o św. Ignacym Loyoli).

Panie Jezu! Ona nauczyła mnie wiązać buty, zakładać szalik i wracać prosto ze szkoły do domu.

Co roku pokazuje mi w tylu kościołach piękną szopkę, a zawsze wieczorem przypomina o modlitwie.