3 października 2010 - XXVII NIEDZIELA
Duch mocy i miłości, i trzeźwego myślenia

I czytanie (Ha 1, 2-3; 2, 2-4): W VI wieku przed Chrystusem Judea była zagrożona przez najazdy Chaldejczyków, a naród żydowski był uciskany przez swego własnego króla. Pierwsze czytanie zawiera bolesną skargę, którą prorok zanosi do Boga w imieniu całego narodu. Bóg odpowiada: Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, czyli król-bezbożnik, i to z rąk Chaldejczyków, a naród, dzięki swej wierności, ocaleje. Wyryj te słowa na tablicach kamiennych, dla następnych pokoleń. Bóg zachęca swój naród: Tę próbę musicie przetrzymać i pozostać wierni, aż przyjdzie czas waszego wyzwolenia.

5 września 2010 - XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Rozeznawanie duchowe

I czytanie (Mdr 9, 13-18): Kiedyś Salomon prosił Boga o serce pełne rozsądku, umiejące odróżnić dobro od zła. O to samo modli się autor Księgi Mądrości. Do tego, by rozeznać zamysł Boży, pojąć wolę Pana, potrzeba nie wiedzy i wykształcenia, studiów i rozważań naukowych, ale Mądrości i Świętego Ducha. Jasności umysłu i iskry zapalnej nie możemy zdobyć siłą. Można je tylko wymodlić i przyjąć jako dar - przede wszystkim w godzinach wielkich decyzji, o których jest mowa w II czytaniu i w Ewangelii.

1 sierpnia 2010 - XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Być bogatym przed Bogiem

I czytanie (Koh 1, 2; 2, 21-23): Kohelet jest mędrcem. Zadaje dręczące go pytania, na które nie otrzymuje odpowiedzi od współczesnych mu filozofów: Jeżeli śmierć wszystko przekreśla, to kim jest człowiek i jaką korzyść ma ze swej mądrości, wiedzy i dzielności, ze swego trudu i z pracy ducha swego? Wszystko to marność i pogoń za wiatrem - cierpienie i utrapienie. Skoro wszystko przemija, to co pozostaje?

4 lipca 2010 - XIV NIEDZIELA ZWYKŁA
Pulsujący życiem Kościół

I czytanie (Iz 66,10-14): Kraj leży w gruzach. Odbudowa postępuje powoli. Bóg pociesza swój lud: jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę. Będziecie ssać mleko z pełnej piersi jej chwały - nie na wygnaniu, ale w Jerozolimie doznacie pociechy. W tych radościach uczestniczyć będą narody świata: bo oto skieruję do Jerozolimy chwałę narodów jak strumień wezbrany. Ta wizja nie dotyczy Jerozolimy historycznej, ponieważ po śmierci Jezusa świątynia została zburzona na zawsze, a naród rozproszony. Ta wizja dotyczy Kościoła. Obok garstki Żydów weszli do niego przedstawiciele narodów świata. Płyną do niego narody jak strumień wezbrany.

3 czerwca 2010 - NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
Wy dajcie im jeść

I czytanie (Rdz 14,18-20): Melchizedek jest typem Chrystusa, a ofiara, jaką złożył, jest najstarszą zapowiedzią Eucharystii. To chleb, wino i dziesięcina - czyli ofiary składane przez wiernych. Melchizedek był kapłanem Boga Najwyższego, którego Izrael czcił pod imieniem Jahwe. Melchizedek znał Go jako Stwórcę nieba i ziemi, którego świątynią jest cały świat. Jemu to składał w ofierze najszlachetniejsze dary ziemi - chleb i wino - a potem podał je do spożycia zmęczonemu Abrahamowi. To symbol Komunii Świętej. Melchizedek był królem i kapłanem - obie te godności łączył w sobie. Później zostały one rozdzielone. Z powrotem zostały połączone w Osobie Chrystusa, Króla i zarazem Kapłana.