7 grudnia 2008 - II NIEDZIELA ADWENTU
"Oto wasz Bóg! Oto Pan przychodzi z mocą"

I czytanie (Iz 40, 1-5. 9-11): Naród przebywa w niewoli. Bóg zapowiada, że sam poprowadzi go do ojczyzny, jak kiedyś wyprowadził go z Egiptu. A zatem Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana - bo oto przychodzi z mocą. Te słowa Kościół odnosi do pierwszego i drugiego przyjścia Chrystusa Pana na świat.

5 października 2008 - XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Pieśń o winnicy

I czytanie (Iz 5, 1-7): Rozpoczyna się jak pieśń miłosna: Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku.Izajasz opiewa w niej nieszczęśliwą miłość swego przyjaciela, który z całym oddaniem i miłością dbał o ukochaną winnicę. Spotykała go za to niewierność i niewdzięczność. Początkowo prorok mówi w obrazach i symbolach. Dopiero na końcu przerażonemu słuchaczowi wyjaśnia: Przyjacielem jest Bóg Izraela; winnicą, niewierną oblubienicą jest naród izraelski. Przez stulecia Bóg z miłością pielęgnował swoją winnicę. Bóg oczekiwał sprawiedliwości - a oto rozlew krwi; spodziewał się prawowierności - a oto krzyk grozy! Bóg czuje się osobiście dotknięty krzywdą wyrządzaną drugiemu człowiekowi i nierównościami społecznymi.

3 sierpnia 2008 - XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Żyć blisko Boga

I czytanie (Iz 55, 1-3): Naród jest w niewoli babilońskiej i cierpi głód - pragnie nie tyle chleba, ile bliskości Boga Żywego i Jego słowa. Tymczasem kult bożków pogańskich pogłębia w nim pustkę i zagubienie. Bóg, żywy i prawdziwy, obiecuje zaspokoić ten jego głód. Jego obietnice można streścić w trzech określeniach: bliskość Boga, słowo i chleb: przyjdźcie do Mnie i żyjcie w mojej bliskości; nakłońcie wasze ucho na moje słowa; kupujcie i spożywajcie - bez pieniędzy i bez płacenia.

1 czerwca 2008 - IX NIEDZIELA
Chrystus moją skałą, drogą, błogosławieństwem i chwałą

I czytanie (Pwt 11, 18. 26-28): Po wyjściu z Egiptu i długiej wędrówce potomkowie Abrahama stają u wrót Ziemi Obiecanej. Na Górze Mojżesz wygłasza do nich długą mowę: "Jeżeli będziecie wypełniać polecenia waszego Pana Boga i nie pójdziecie za bogami obcymi, spocznie na was błogosławieństwo. W przeciwnym wypadku spadnie na was przekleństwo". Lud, który obejmował w posiadanie Ziemię Obiecaną, ma jasno wytyczoną drogę życia. Często odstępował od tej drogi. Wtedy spadały nań przekleństwa, a kiedy wracał na drogę wierności, spoczywało na nim błogosławieństwo.

6 kwietnia 2008 - III NIEDZIELA WIELKANOCNA
Jezus umarł „z postanowienia i przewidzenia Boga”

I czytanie (Dz 2, 14. 22-33): Męka i śmierć Jezusa były wydarzeniem wstrząsającym. Dlaczego tyle cierpień spadło na Niego? Odpowiedź znajdziemy w Piśmie Świętym. Powołuje się na nie zarówno św. Piotr, jak i sam Jezus. Było to z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego, a nie ze zrządzenia ślepego losu. Jezus nie padł ofiarą spisku. Trzeba było wielkiej odwagi, by w Jerozolimie głosić, że Jezus żyje! Że Bóg wskrzesił Go z grobu i że od Niego zależy zbawienie wszystkich ludzi. Odważył się na to Piotr razem z Jedenastoma - po raz pierwszy głosili, że Jezus żyje, w dniu Pięćdziesiątnicy. Cudem jest to, że ludzie, którzy byli świadkami Jego haniebnej śmierci na krzyżu - uwierzyli.