I już wchodzimy w grudniową tajemnicę Bożego Narodzenia – jakże innego wobec tego, co spotkało całą kulę ziemską. Już zapowiada się, że nie będą to święta tradycyjne jak dotychczas. Czy jednak idzie o tradycyjność? Czy nie bardziej o to, by Bóg narodził się realnie, rzeczywiście, prawdziwie w naszych sercach, rodzinach, małżeństwach i wspólnotach?

Na świecie chrześcijanie żyją w bardzo różnych systemach politycznych i regionach  geograficzno-klimatycznych. Doświadczają czasów pokoju, wojen, radości i cierpienia... Wszędzie, gdziekolwiek się modlą, czy to indywidualnie, czy też wielbiąc Boga wspólnie, sprawując świętą liturgię w miejscach kultu, takich jak: bazyliki, kościoły, kaplice, klasztory i w domach prywatnych – jest z nimi Jezus.

Rozpoczynamy sierpień, okres zbierania dorodnych, dojrzałych owoców i czas trudu rolników przy żniwach. Miesiąc ten został nazwany przez naszych przodków od dawnego narzędzia żniwiarzy – sierpa. W tym czasie niektórzy będą świętować dożynki, a pielgrzymi pójdą  na Jasną Górę mniej licznie niż zwykle z racji koronawirusa.

Należąc do Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy, uczestniczymy aktywnie w dziele ewangelizacyjnym Kościoła. Rozpoczął się czerwiec, szczególny czas poświęcony czci Bożego Serca.

Alleluja – Jezus żyje! Po tylu przygotowaniach duchowych wreszcie przeżywamy poranek wielkanocny, najradośniejszy poranek chrześcijaństwa. Uroczyście świętujemy największe wydarzenie z historii świata – zmartwychwstanie Pana.