Należąc do Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy, uczestniczymy aktywnie w dziele ewangelizacyjnym Kościoła. Rozpoczął się czerwiec, szczególny czas poświęcony czci Bożego Serca. Znowu będziemy modlić się Litanią do Najświętszego Serca Jezusowego i powrócimy do przerwanych Komunii świętych wynagradzających w pierwsze piątki miesiąca. Niech nasze patronalne święto Serca Jezusowego będzie dobrą okazją, aby w szeregi Apostolstwa Modlitwy przyjąć nowych członków i odnowić gorliwość w oddawaniu czci Bożemu Sercu w naszych rodzinach.

Pierwsze wielkie objawienie Serca Jezusa św. Małgorzacie Marii Alacoque w kaplicy klasztoru Nawiedzenia w Paray-le-Monial nastąpiło 27 grudnia 1673 roku, w uroczystość św. Jana Ewangelisty. Jezus odsłonił jej wtedy niewypowiedziane tajemnice swego Najświętszego Serca. Oto co jej oznajmił: Moje Boskie Serce gorzeje tak wielką miłością ku ludziom, że nie mogę już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam.

Siostry i Bracia! Trzeba nam rozpalać się żarem apostolskim i misyjnym wobec ludzi przypominających często owce bez pasterza. Niech Serce Jezusowe, które jest pokojem i pojednaniem naszym, usuwa wszelkie przeszkody dzielące wyznawców Chrystusa. Niech to Serce, które jest Królem i zjednoczeniem serc, połączy wszystkich w jednym Kościele, zrodzonym z rany Jego boku. Oby rychło nastał czas, gdy Lud Boży zjednoczy się przy tym Sercu na wzór chrześcijan z Dziejów Apostolskich, którzy mieli jedno serce – Serce samego Zbawiciela.    Troską ewangelizacyjną Kościoła jest głoszenie Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego oraz nawoływanie do pokuty i przybliżanie wszystkim wiernym niezgłębionych bogactw Chrystusa. Niech to będzie troską także nas, członków AM, aby Serce Jezusa mogło ożywiać swoją miłością coraz to większe rzesze wiernych. Nasz codzienny apostolat powinien być spełniany w duchu cichego i pokornego Serca Zbawiciela. A wierny apostoł Serca Bożego nie powinien zrażać się niepowodzeniami, lecz nadal spełniać dzieło Boże i trudzić się dla chwały Boga.

Serce Chrystusa jest gorejącym ogniskiem miłości. Ono zapala serca ludzi, a od ich serc zapalają się serca innych, i tak rozszerza się płomień miłości, ogień, który Zbawiciel przyszedł rzucić na cały świat. Powinniśmy być wdzięczni Chrystusowi za okazaną nam Jego wielką miłość i wciąż pragnąć zbliżyć się do Niego, bo Jezus zapowiedział: A Ja, gdy będę podwyższony, wszystkich przyciągnę ku sobie.

Kościół jest Oblubienicą Chrystusa, zrodzoną z rany Jego boku. Serce Jezusa gorąco miłuje ludzi i pragnie ich ocalić od zatracenia. To Serce umiłowało także ludzi obojętnych i grzesznych oraz tych, którzy nie należą do Jego owczarni. My też mamy kochać takich, którzy są daleko i nie znają jeszcze Ewangelii Chrystusa. Misja Kościoła, polegająca na niesieniu zbawienia ludziom, nie kończy się na sprawach ducha, bo to co boskie ma przenikać życie codzienne. Niech więc i dzięki nam sprawy doczesne będą przepojone duchem ewangelicznym.