Po tragicznych wydarzeniach w Biesłanie w Północnej Osetii w 2004 roku watykański dziennik L'Osservatore Romano zamieścił na pierwszej stronie zdjęcie dłoni dziewczynki, którą martwą znaleziono w gruzach szkoły. Właściwie to nic takiego. Martwa dłoń dziecięca, dość szeroko rozwarta, lekko poraniona, zwłaszcza palce, obsypana prochem gruzu albo piaskiem. Na środku dłoni jednak znajduje się zdjęty z szyi krzyżyk z łańcuszkiem, tylko że łańcuszek jest owinięty wokół dolnej części palców zmarłej.

Dnia 2 października 1912 roku na Madagaskarze, w miejscowości Marana zmarł ojciec Jan Beyzym SJ. Była środa, a na zegarze wybiła godzina 615; w liturgii obchodzono w tym dniu wspomnienie świętych Aniołów Stróżów. Gorliwy misjonarz oddał ducha w czasie, gdy zwykle odprawiał w kaplicy Mszę świętą dla swych podopiecznych w Maranie. Tego pamiętnego dnia w schronisku dla trędowatych sprawowano ją nieco później.

W świetle Chrystusa
3 kwietnia 2011 - 4. Niedziela Wielkiego Postu;

I czytanie: 1 Sm 16, 1-13
Na polecenie Boga Samuel namaścił Saula na króla. Gdy ten sprzeniewierzył się Bogu, namaścił Dawida - wybrańca Boga. Swój wybór Bóg uzasadnia słowami: Człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce. Bóg jest Bogiem widzącym - czyta myśli i wnika w serce człowieka.

Mam na imię Ewelina, jestem mężatką. Na pielgrzymce czytałam książkę o Rozalii Celakównie. Dlatego gdy znalazłam się w trudnej sytuacji, zwróciłam się do niej o pomoc. Dziś chciałabym Bogu podziękować za łaskę, którą otrzymałam za wstawiennictwem Rozalii. Pragnę, aby moje świadectwo przyczyniło się do wyniesienia jej na ołtarze. Mocno wierzę, że to Rozalia wstawiła się za mną.

Będę im bezpieczną ucieczką w życiu, a szczególnie przy śmierci

W liście nr 131napisanym przez św. Małgorzatę Marię Alacoque w dniu 10 VIII 1689 r. czytamy: Boże Serce (...) obiecuje im [tym, którzy poświęcają się i powierzają Bożemu Sercu], że stanie się dla nich bezpiecznym schronieniem przeciw wszystkim zasadzkom nieprzyjaciół; zwłaszcza w godzinie śmierci Boże Serce przyjmie ich miłośnie, zapewniając im zbawienie, będzie się starało o ich uświęcenie i uczynienie ich wielkimi przed swym Ojcem o tyle, o ile starali się powiększyć w sercach królestwo Jego miłości.