Listopad rozpoczyna się od Uroczystości Wszystkich Świętych. W tym roku wśród polskich świętych na czoło wysuwa się św. Andrzej Bobola. Dlaczego? Dnia 30 października minęła 160. Rocznica jego beatyfikacji, natomiast 17 kwietnia – 75. rocznica jego kanonizacji, a w czerwcu br. – przeżywaliśmy 75. Rocznicę sprowadzenia do Polski integralnych relikwii jego nierozłożonego ciała, które w drodze z Rzymu do Warszawy przebyło trasę wiodącą przez Słowenię, Węgry, Czechosłowację, a w Polsce przez Zebrzydowice, Czechowice, Dziedzice, Oświęcim, Libiąż, Kraków, Katowice, Poznań, Ostrów Wielkopolski, Kalisz, Sieradz, Łódź Kaliską i Sochaczew.

Jozue przemówił wtedy do całego narodu: „Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Po drugiej stronie Rzeki mieszkali od starodawnych czasów wasi przodkowie: Terach, ojciec Abrahama i Nachora, którzy służyli cudzym bogom (...).

W tym roku przypada 560. rocznica obecności zakonu bernardynów w Polsce. Jeden z najsłynniejszych jego przedstawicieli – Władysław z Gielniowa ma niedługo szansę dołączyć do grona polskich świętych.

Każdy naród pragnie czcić Boga w swoim własnym języku: Słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże (Dz 2, 11). Także Polacy czuli taką samą potrzebę.

Kiedy w upalny dzień lipcowy zajrzałam do schowanej w podwórcu księgarni Wydawnictwa WAM, nie byłam w najlepszym nastroju. Kilka dni wcześniej straciłam pracę i na pewno nie było mnie stać na zakup tak luksusowego artykułu, jak książka. Ale należę do pokolenia ludzi ceniących słowo pisane, i to w formie jak najbardziej namacalnej – pachnącej farbą drukarską na mięsistej fakturze papieru, zachwycającej często okładką książki.