Św. Klaudiusz jest dla nas – członków Apostolstwa Modlitwy – doskonałym przykładem wielkiego bezgranicznego zaufania pokładanego w Bogu. Nasz Patron dostrzegał swoją grzeszność, ale wiedział też, że łaska Boża jest hojna i nieskończona, więc nigdy nie pogrążał się w rozpaczy, nawet jeśli sprawy nie szły po jego myśli.

Medytacja o Dwóch sztandarach z II tygodnia Ćwiczeń duchownych św. Ignacego ma przygotować rekolektanta do lepszego i bardziej świadomego szukania doskonałości, jakiej Pan od niego oczekuje.

„Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże ma to wszystko?”. I powątpiewali o Nim. (Mt 13, 54-57)

W Adwencie przygotowujemy się do centralnego wydarzenia w historii świata. Jest nim Wcielenie Syna Bożego. Przyjście Chrystusa na ziemię otwiera nowy rozdział w dziejach ludzkości. Nazywamy go »pełnia czasu«. Znaczy to, że Bóg w Jezusie Chrystusie urzeczywistnia wszystkie obietnice, jakie dał ludowi Starego Przymierza.

Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę swą i przyjdź – takimi słowami rozpoczyna Kościół liturgiczne obchody Adwentu, który dla wierzących jest czasem przygotowania się nie tylko do najradośniejszych świąt Bożego Narodzenia, ale także początkiem nowego roku liturgicznego.