Praca zespołowa na poziomie lokalnym jest fundamentalna, aby przeprowadzić odnowę AM w poszczególnych krajach. Wierzymy, że każdy sekretarz krajowy powinien pracować z grupą świeckich, najlepiej z osobami młodymi.

Wniosą one umiejętności i wrażliwość, która pomoże lepiej rozumieć młode pokolenia. Zespół krajowy musi być prawdziwą grupą apostolską, która rozeznaje, modli się i świętuje razem, w której utwierdza się przyjaźń i towarzyszenie sobie nawzajem. Zespół powinien spotykać się regularnie. Nie wystarczy zatrudniać osoby, które wykonują polecenia szefa. Siłą napędową zespołu jest przyjaźń w Panu. Taki zespół jest ciałem doradczym sekretarza krajowego, pomaga mu w podejmowaniu decyzji i ich realizowaniu. Taka lub podobna struktura zalecana jest również dla głównego dyrektora w Rzymie.

Zespół jest odpowiedzialny za opracowanie planu strategicznego odnowy AM w danym kraju czy regionie. To działanie powinno być oparte na analizie sytuacji lokalnej. Ważne jest, by wziąć pod uwagę analizę społeczną i kulturową, religijną i pastoralną, której nie prowadzimy sami – posługujemy się analizami sporządzonymi przez innych, zwłaszcza instytucje kościelne. Plan strategiczny obejmuje także okresową ewaluację procesu odnowy pod różnymi kątami. Tylko tym sposobem możliwa będzie odnowa AM i podtrzymywanie tego procesu na dłuższą metę.

Zespół krajowy Apostolstwa Modlitwy ma wyjaśniać i promować propozycje zawarte w dokumencie Droga z Jezusem w apostolskiej gotowości.

Wyjaśnianie sensu obecnego rozumienia AM

AM jest przede wszystkim sposobem na uczynienie nas wewnętrznie gotowymi do podjęcia misji Chrystusa. Źródłem i wzorem takiej gotowości jest Jezus, dany za nas i dla nas, stale uobecniający się w Eucharystii. Przyjmowanie Jego życia prowadzi nas we wdzięczności do codziennego ofiarowania naszego życia Ojcu.

AM jest drogą duchową, którą Kościół proponuje wszystkim chrześcijanom, aby pomóc im w byciu przyjaciółmi i apostołami Zmartwychwstałego w codziennym życiu, oraz pobudza misyjny zapał. Prowadzi do przymierza osobistej miłości, symbolizowanego przez Serce Jezusa.

AM jest światową siecią modlitwy odpowiadającą na wyzwania stawiane ludzkości oraz misji Kościoła, co wyrażają comiesięczne intencje papieża. Modląc się w tych intencjach, rozszerzamy nasze spojrzenie na cały świat, wchodząc osobiście w radości i nadzieje, w ból i cierpienie naszych braci i sióstr na świecie.

Zespół krajowy AM

Dlaczego zaczynamy od mówienia o gotowości? Pierwszy punkt nie daje gotowych definicji, ale wskazuje na postawę, dyspozycję wewnętrzną. To właśnie przyjmujemy jako centralny element charyzmatu założycielskiego AM. Jest to fundamentalna postawa wymagana do osiągnięcia upragnionego owocu Ćwiczeń duchowych św. Ignacego. Oczywista jest ciągłość między charyzmatem AM a jego korzeniami w Ćwiczeniach ignacjańskich. Jest to odpowiedź na wezwanie Wiecznego Króla, ofiara o wielkiej wartości i doniosłości, którą znajdujemy na końcu Ćwiczeń, ponawiana każdego dnia. Chodzi o gotowość w misji, ponieważ AM jest misyjne z założenia, a my żyjemy w napięciu odpowiadania na wezwanie Jezusa, dzieląc z Nim Jego życie i misję.

Czemu mówimy, że jest to sposób? Mamy przez to na myśli, że AM jest szkołą formacji, metodą nauczania, która pokazuje, jak się modlić, a nade wszystko jak żyć na wzór Jezusa.

Co oznacza „stanie się wewnętrznie gotowym na podjęcie misji Chrystusa”? Nie chodzi tylko o apostolskie działanie, o robienie czegoś. W tym stwierdzeniu zawiera się także modlitwa ofiarowania, odmawiana z miłością i zaufaniem, która już jest współpracą w misji Chrystusa. Osoby starsze i niepełnosprawne współdziałają z Nim przez modlitwę, nawet jeśli pozornie niczego nie robią. Modlitwa w intencjach papieskich powinna jak najbardziej prowadzić nas do życia i działania zgodnego z tym, o co się modlimy.

Kiedy mówimy: „światowa sieć”, nie mówimy o sieci cyfrowej. Chodzi nam o sieć duchową, która powinna również wyrażać się w wymiarze cyfrowym, ale nie jest do tego wymiaru ograniczona. Być może w niektórych kontekstach kulturowych lepiej byłoby powiedzieć: światowa rodzina, światowe stowarzyszenie wiernych itp.

Wyzwania stawiane ludzkości i misji Kościoła to inny sposób mówienia o comiesięcznych intencjach papieskich.

Gotowość do podjęcia misji Chrystusa wyraża się w modlitwie ofiarowania – ofiarowanie pozostaje siłą napędową dla innych działań AM. W Dokumencie nr 1 zaproponowaliśmy niektóre możliwe sformułowania tej modlitwy, ale ludzie mogą używać innych, bardziej im odpowiadających form, także takich wymyślonych przez nich samych. Jest wiele krajów, w których tradycyjna modlitwa AM jest nadal używana, a starsi członkowie ją wykorzystują. Nie widzimy w tym problemu, ale dobrze byłoby, gdyby zespół krajowy mógł zaproponować modlitwę, która jest bardziej odpowiednia i zrozumiała dla młodszych pokoleń.

Mówimy o Zmartwychwstałym Jezusie, ponieważ do Niego odnosimy się w AM, to On towarzyszy nam w codziennym życiu. Klasyczne wyobrażenia pobożności Serca Jezusa przedstawiają Zmartwychwstałego na obrazach i w formie rzeźb. To On przychodzi do Apostołów, pokazuje im swoje rany i posyła ich z misją (por. J 20, 19-28; Mk 16, 14-18; Łk 24, 36-49).

Serce jest symbolem całej osoby, zakorzenionym w wielu kulturach. Jest ono uważane za źródło najgłębszych uczuć. Nie należy go rozumieć jedynie jako organu, mięśnia pompującego krew, ale jako wyrażenie głębi miłości Boga. Być może w niektórych kulturach lepiej byłoby użyć innego symbolu, żeby tę miłość wyrazić. Zespół krajowy powinien odpowiednio objaśnić ten symbol albo go przystosować.

Dokument nr 4 (wciąż przygotowywany w Rzymie) będzie zawierał wyjaśnienia i teologiczne pogłębienie tematów podejmowanych przez AM. Będzie mógł być on wykorzystany jako dokument formacyjny w AM.